United States or Norway ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Al ha z'er honder kiers bij geweest en duuzend kiers noar geslegen, 'k zegge da ze nondedzju gien veulen in 'n hét!" herhaalde Smul met toenemenden nadruk. "Ha da zal nondedzju uitkomen! Ha da zal nondedzju uitkomen of da ze gien veulen in 'n hêt!" bromde de oude boer, die begon boos te worden. Alfons bleef twijfelen. De merrie was hem door Dons verkocht met de waarborg van het veulen.
"Hij hé zijn peirden wried geschupt en geslegen," antwoordde zij. Hij liet haar los en zij liepen een poosje zwijgend door, als 't ware elk in zijn eigen gedachten.
Uw dochter Antonnettetje is wel bewaard, Want zij speelt er achter in den boomgaard. De vader reed den boomgaard wel driemaal rond, Om te zien of hij Antonnettetje niet en vond. Op d'eerste lelie stond er geschreven, Als dat haar stiefmoeder haar hadde verkocht. Op de tweede lelie stond er geschreven, Als dat de zeven knechten haar hadden geslegen.
'k Heb een kruiske dan gekregen, menig keer, en wierd geslegen op mijn' kake, zacht en zoet... Ach, ge zijt mij, bei te gader, afgestorven, moeder, vader, 't geen mij nu nog leedschap doet! Maar, dat kruiske, 't is geschreven diep mij in den kop gebleven, teeken van mijn erfgebied: die den schedel mij aan scherven sloege, en hiete 't kruisken derven, nog en hadd' hij 't kruisken niet!
Rogiere die hevet zijn swaert geheven Ende hevet den swarten geslegen Dat hi den helm altemale Cloofde ende den hoet van stale. ........................... Doe ginc Rogier ter selver stede Daer di Ridder lach gewont Ends dede hem den helm af en sach Of hi jegens hem spreken mag. Hi lach in onmacht van de slagen, Rogier die peinsde of hi iet sage Daer hi hem mede conde genesen.
"Wie est 't?" vroeg Alfons gretig. "Ivo Smul." "Ivo Smul? En hij weunt bij boer Kneuvels!" "Sedert iergisteren 'n weunt er hij nie mier bij. Hij es mee zijnen boer in ruzie geslegen en wig-gegoan. 't Spijt de bezinne genoeg." Alfons, zijn groote, holle oogen strak voor zich gevestigd, zat roerloos te peinzen en te staren.
Hij es mee zijne kop weere boven gekomen; hij hè gebloazen lijk 'n katte en mee zijn peuten geslegen dat 't woater speitte...; en tons es hij weer onder gegoan en onder gebleven... En het-e gij nie geprobeerd om d'r hem uit t' hoalen! En ou voader euk niet? Bah woarachtig niet! Hij moest hij da moar weten as hij hem wilde versmeuren!
Woord Van De Dag