United States or Hong Kong ? Vote for the TOP Country of the Week !


En als men haer den voet ter aerden dede setten, En met een vlijtigh oogh daer op bestont* te letten, Soo bleeck het metter daet, dat twee van hare teen Zijn als een swane-poot gewassen tegen een. 1280 Me-vrou is buyten haer. De teyckens hier gevonden, De vrat op hare borst, haer teenen dus gebonden, En 't gunt men uyt het schrift met klare woorden las, Versekert haer genough wie Pretiose was.

Mijn heer, siet dit juweel, en dese goude keten, Ghy sult van stonden aen den ganschen handel weten: 1230 Of wijst dit niet genough den gront van dit geval, Soo leest eens desen brief dien ick u geven sal.

Wy plucken sonder gelt de vruchten van de boomen, Wy trecken sonder kost* de vissen uyt de stroomen, Wy krijgen wilts genough en vogels uyt het wout, De keyen geven vier, en al de bossen hout. 780 Ons huysraet meestendeel bestaet in snelle bogen. Wy koken daer het valt*, wy slapen daer wy mogen*; En schoon het niet en gaet gelijck het yder lust, Wy des al niet-te-min wy stellen ons gerust.

Daer zijnder vry genough die my des komen vragen, En die noch boven dat mijn vrienden* wel behagen: Ick ben voor rijck, en schoon, en eerbaer* hier bekent, 955 En heb soo veel versoucx* als yemant hier ontrent. Maer dat is niet genough. Men kan geen liefde setten, Ter plaetsen daer men wil; want die is buyten wetten, En gaet daer 't haer bevalt.

Dies zijn wy niet besorght* om goet by een te rapen, Maer konnen onverlet en sonder vreese slapen. 770 Wy spitten nimmermeer, wy kennen geenen plough, En des al niet-te-min wy vinden broots genough. Wy preesen noyt een mensch die na den rijckdom snelde, Wy leven van den dau, als bloemen op den velde. Ons ziel is niet beducht om geit of machtigh goet, 775 Wy rapen onsen kost gelijck een vogel doet.

Maer wat magh ick, och arm! mijn jonge sinnen quellen, En mijn ellendigh hert in dese prangen* stellen? 650 Ick sie het klaer genough wat dienstigh is gedaen, Maer wie kan in de jeught syn tochten wederstaen?

Me-vrou, nu wat verquickt*, hoewel noch flau genough, 1255 Vraeght stracx*: Waer is het kint dat desen keten drough?

Maiombe die alreeds den ridder had vernomen, Begon van stonden aen voor hare nicht te schromen, En maeckt* haer daer ontrent, op datse mocht verstaen Wat haer de ridder seyt, en hoe de saken gaen. 480 Constançe was begaeft met soo een aerdigh wesen Dat niemant haer gelaet genough en heeft gepresen, Daer vloeyt uyt haren mont soo aengenamen lagh, Dat sy de gunste won van die haer maer en sagh.