United States or Somalia ? Vote for the TOP Country of the Week !


En 't scherm bleef maar steken, ze trokken het touw haast stuk; niets hielp, 't zat muurvast, fataal! meneer, fataal! Heengaan, als een druipstaartende hond wou ik niet. Dien triomf gunde ik mijn belagers niet ... en daarvoor ben ik niet laf genoeg, ik voel me 'n te hoogstaand artist voor zóó iets!

»Rechts om keertdeed ik triomfantelijk. De lach bestierf hem op de lippen. » jij me nou óók péste...?« Hij had het niet geweten! En ziet! Nòg worstelt mijn kameraad met het euvel, en struikelt over zijne conscientieus gepoetste schoenen, wanneer het fataal bevel klinkt! Ik zeide u te zullen spreken over het synthetisch element in de africhting van den recruut.

Maar het weder is zoo fataal, typhoons volgen elkander zoo snel op, dat alle vrienden ons ten sterkste moesten ontraden in dezen tijd op zee te gaan. Wel zouden wij in anderhalven dag buiten de typhoonstreek geraken, maar in dat eerste anderhalve etmaal kon toch nog genoeg gebeuren.

Maar de tijd ging en de werkelijkheid naderde, de onoverkomelijke werkelijkheid, die hen fataal opnieuw tegenover elkaar zou stellen; want zij moest wel met hem afrekenen, zij moest met hem nog spreken, het was niet mogelijk dat hij zoo opeens van haar zou weggaan, zonder dat nog iets gezegd werd, zonder dat nog iets, zij wist niet wat gebeurde. 't Was vrijdag-avond.

Moet gij nu in die doornatte kleederen blijven?" "Comme c'est malheureux!" zeide Reynhove, die nu insgelijks binnentrad: "en dat wij de dames zulk een fataal moment geprecupeerd hebben." "Mijnheer Blaek weet allerliefste partijtjes te geven," zeide Suzanna: "jammer maar, dat zij zoolang duren." "Maar wat doet gij dan toch, Mejuffrouw?" vroeg Reynhove.

Niet slechts neen, dat is nog niet het ergste omdat men daardoor geen vat heeft met zijn brave pogingen, maar en dit is fataal omdat men daarmee afkeerig maakt van hetgeen ons juist aantrekken moest. Ga les nemen bij den duivel, als ge uw kinderen in den hemel wilt hebben. Later ik weet niet hoe zijn al die afleveringen naar zolder verhuisd. Ik verdenk daar mijn goeie moeder van.

Bliksems, daar is hij! BURGEM. STOCKMANN. Wie? Mijn broer? HOVSTAD. Waar ... waar? ASLAKSEN. Hij loopt door de drukkerij. BURGEM. STOCKMANN. Dat is fataal. Ik zou hem niet gaarne hier ontmoeten, en ik heb nog verscheidene dingen met u te bespreken. Gaat u daar zoo lang binnen. BURGEM. STOCKMANN. Maar...? HOVSTAD. Daar vindt u mijnheer Billing. ASLAKSEN. Weg, weg, burgemeester, daar komt hij!

Ik blijf overtuigd dat Avignon en zijn omgeving de paardenstreek bij uitstek is, zooals Haarlem en omgeving de streek is van de bollen. Men kan een voorgevoel hebben van de dingen die gebeuren zullen. En 't drong zich aan mij op, dat er, met ál die paarden, fataal iets moest gebeuren. En, werkelijk, het gebeurde....

Vervolgens haalde hij zijn horloge uit, vergeleek het met het uurwerk, dat in het vertrek stond, en schudde wrevelig het hoofd. "'t Is fataal!" zeide hij: "ik had gedacht, zoo goed op mijn tijd gepast te hebben: en nu is het reeds kwartier over twaalven. Maar mijn horloge zal wel weer mis zijn. 't Is of mij dit altijd gebeuren moet." "Ik weet dat UEd. een man van de klok is," zeide Tante.

Bouillon is een pittoresk en aardig gelegen stadje, met een mooi riviertje en de indrukwekkende ruïne van een prachtig oud slot; het is mooi van omstreken en kleur en alleszins de moeite waard om te bekijken; en toch, als ik nu weer aan Bouillon denk, is het telkens, tot sarrens toe, fataal en onverjaagbaar, een onnoozele impressie van gansch anderen aard, die zich aan mij komt opdringen: Ik zie van Bouillon alleen de lichte eetzaal van 't hôtel waar ik gezellig met mijn dames zat: ons tafeltje in een hoek en, vlak daarvoor, een ander tafeltje, waaraan drie personen, twee dames en een heer gezeten waren.