United States or Myanmar ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Ho, dit verstaan wij!" viel Pierre Flotte in. "Maar, Mijne heren, geeft uw dravers de spoor en haast u voort want ginds zie ik Mijnheer De Valois tussen de bomen verdwijnen." Zij losten hun dravers de toom en kwamen weldra bij de Graaf hun Veldheer. Deze rende zachtjes voort zonder op hun nadering te letten.
Hij gaf zich dan gans aan zijn woede over en stak het heerlijk slot aan de vier hoeken in brand. Terwijl de vlammen hemelhoog stegen en er reeds grote stukken muren met ijselijk gekraak te gronde stortten, hakten de beenhouwers de bomen, bruggen, en al wat maar kon vernield worden omver, totdat het slot de grootste verwoesting aanbood.
Des nachts, een weinig voor dat het bepaalde uur op de klok van St.-Kruis geslagen was, kon men tussen de bomen, bij de zwakke schijn der wassende maan, veel mensen door al de paden omtrent het dorp zien stappen. Allen begaven zich in dezelfde richting en verdwenen beurtelings in het Eksterbos. Enigen van hen droegen kruisbogen, anderen knotsen; doch de meesten hadden geen zichtbaar wapen.
Maar hij voelt dat haar schone ogen en vriendelike blik hem toch voor den gek houden. Gelijk een schip op de golven, wordt hij tussen hoop en vrees geslingerd. Soms tracht hij zich dan ook opeens uit die onbeloonde liefde los te scheuren. De bladeren die in de herfst van de bomen vallen, doen hem op zulk een ogenblik behagelik aan, het komt zo geheel met zijn stemming overeen.
Hierdoor steigerde het verwoed in de hoogte, en vloog eindelijk als een javelijn tussen de bomen heen. Geen honderd treden van daar liep het tegen de stam van een zware eik, en stortte deerlijk gewond ter aarde. Gelukkig was het voor De Chatillon dat hij bij de schok ter zijde uit de zadel gevallen of gesprongen was.
Zodra men hem boodschapte dat er geen hoop meer was en dat de meeste soldeniers onder de voet lagen deed hij het hulppoortje openen. Dan haalde men een schreiende Vrouw met geweld uit het gebouw, en nadat zij in de armen van een soldenier op een der paarden was gevestigd, zwommen deze ruiters tegelijk door de gracht en verdwenen tussen de bomen des wouds.
Wat geven zijn woorden, nu hij zonder leen en onze gevangene is?" "Zwijg, De St.-Pol, gij spreekt onbetamelijk. Feilt het u aan moed?" Terwijl hij deze woorden eindigde, verdwenen zij met de andere ridders achter de bomen. De wapenknechten meenden de valbrug op te halen, maar zij bemerkten dat er nog iemand uit wilde. Daar kwam Adolf van Nieuwland alleen en geheel mistroostig aangestapt.
De stammen der bomen waren tamelijk van elkander verwijderd en een zachte zode bekleedde de grond als met een bloeiend tapijt. Om twee uur des nachts was Breydel reeds op deze besproken plaats.
Na gedurende een uur met losse toom gereden te hebben zagen zij de gescheurde torens van Nieuwenhove boven de bomen uitsteken. "Dit is immers Nieuwenhove, waar de Leeuw zoveel Fransen verslagen heeft?" vroeg Breydel. "Ja, nog een halve mijl van het witte bos."
Dutulu zou dadelik vertrekken om Panda van het plan bericht te brengen en zijn medewerking te verzekeren. Daarna zou hij zich aansluiten bij Biggar. Spoedig daarna verliet Dutulu het lager. Makoni deed hem uitgeleide tot bij een groep bomen, niet ver van het kamp. Hier was daags te voren door de broeders de strafoefening aan Mazesi voltrokken.
Woord Van De Dag