United States or Nigeria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Met eene bespottelijke heldhaftigheid, die aan Don Quichotterie doet denken, werden de kruisbogen gespannen, de zwaarden getrokken, de vuurroeren geladen, de pieken geveld. Eindelijk... »De Admiraal komt! Hij komt alleen!« »Men sla hem in boeien!« beveelt De Bobadilla, en laat de rammelende keten voorbrengen.
Een oorverdoovend krijgsgeschreeuw der Indianen weerklonk langs den oever, doch de Spanjaarden schoten hunne kruisbogen af, wondden verscheidene vijanden, stapten aanwal en vielen den troep aan. Tegen de Europeesche wapenen waren de verdedigers van hun land niet bestand, en toen men ten slotte een' bloedhond op hen aanhitste, werd de vlucht algemeen.
En, droevig vooruitzicht! wij hadden weinig hoop eenige waterbron te ontmoeten in deze gronden van het overgangstijdperk. Den geheelen dag door vertoonde de galerij voor ons uit hare eindelooze kruisbogen. Wij liepen zonder bijna een woord te spreken. De stilzwijgendheid van Hans stak ons aan. De weg klom niet meer, ten minste niet merkbaar, soms scheen hij zelfs te dalen.
Treden wij dezen tempel binnen dan gevoelen wij ons ernstig en plechtig gestemd. Als een woud van steen, verheffen de reusachtige pijlers zich tot aan het looverdak der kruisbogen in zachte en toch krachtige golvingen en lijnen verzinlijken zij de gedachte welke aan den tempelbouw ten grondslag ligt.
Door den stroom waren ze er heen gedreven. Bijna allen liepen ze van de schepen af, en voegden zich bij die schelmen op het land. Het verhaal van het rijke en prettige leventje, dat die snoodaards daar smaakten, was het lokaas geweest. Deze woestelingen hadden hun zwaarden, kruisbogen, lansen, handbuksen en andere wapenen meegenomen, toen ze aan land waren gegaan.
Eensklaps hield hij op; een suizend gemor liep onder de verschillende benden, en terwijl elk zijn wapen met haast ophief, spanden de schutters hun kruisbogen alsof enig gevaar hen bedreigde. "De vijand! De vijand!" werd er geschreeuwd. In de verte zag men een talrijk leger aankomen; duizenden mannen zakten in dikke gelederen vooruit, men kon het einde er niet van zien.
Het eerste gelid zijner bende waren allen schutters, wier zware kruisbogen achterover op hun schouders lagen, terwijl ijzeren schichten aan hun zijden in een koker hingen; zij hadden geen ander behoedwapen dan een grove ijzeren plaat, welke hun met vier riempjes over de borst gebonden was.
Hij gebood dadelijk dat men stormrammen en valtorens moest bouwen, en dat men de in de stad zijnde oorlogstuigen zou aanbrengen; deze laatste bestonden in enige springalen en een klein getal blijden . Het was denkelijk dat men het kasteel niet voor de vijf dagen later zou kunnen bespringen: dit uitstel was de Kortrijkers nu zo schadelijk niet meer, want sedert de aankomst des Vlaamsen legers had de Franse bezetting opgehouden met vuurpijlen op de stad te werpen; men zag de wachten voor de stormgaten der torens met hun kruisbogen wel gereed staan, maar zij schoten echter niet.
Zij stonden in een dikke schaar tegen de huizen, en verdedigden zich wanhopig tegen de beenhouwers. Velen onder hen hadden kruisbogen en schoten menige Klauwaard ter neder; maar dit vergrootte de razernij dergenen die hun makkers zagen vallen.
Aan ons de eenden en hazen! Wij zijn de heeren! De boeren geven ons brood en spek, zooveel als wij willen. Bezie ze, Lamme. Schuw, armoedig, vastberaden en zonder genade, zwerven zij door de bosschen met hunne aksten, hellebaarden, zweerden, kruismessen, pijken, lansen, kruisbogen, bussen, want alle wapens zijn goed, en onder vendrigs willen zij niet staan. Vive le geus!
Woord Van De Dag