United States or Benin ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Laat u niet door drift vervoeren!" vermaande de oudere man, en lag de hand op Army's schouder, "zij is en blijft de moeder uws vaders en den ouderdom moet men eeren. Ik verlang niets anders, dan dat zij mijn kind geen kwaad doet, voor 't overige mag zij handelen, zooals zij wil. Dus bedaard, Army, hoort gij wel? Zij is een oude vrouw."
De nachtwind was opgestoken; boven het hoofd van den jongen man boog hij de takken te zamen tot een zacht geruisch, en krulde de oppervlakte van den donkeren vijver aan Army's voeten; hij voerde alle droevige gedachten naar de verste verte en bracht verzoenende liefde en zoet verlangen door den stillen, zoelen zomernacht.
De stem van den oude was ontroerd toen hij weg ging, en het "goeden nacht" klonk zeer onduidelijk in Army's ooren; hij lette er ook niet op voor zijn geest stonden zij ook, die blauwe kinderoogen, maar zoo smartelijk, zoo bang, en onuitsprekelijk droevig, als hij ze dezen avond gezien had.
Met bevende handen ontstak Nelly de lamp; haar helder licht bescheen Army's bleeke trekken; hij stond nog op dezelfde plaats en staarde somber voor zich uit. "Army, mijn lieve Army!" fluisterde zijne zuster, en sloeg snikkend hare armen om hem heen. Hij streek haar gedachtenloos over het haar. "Daar is grootmama!" riep zij toen en liep de oude dame tegemoet.
"Mijne reiskoffers," beval zij der binnentredende Sanna: "pak uw goed ook. Wij vertrekken." Op dit oogenblik vloog een klein, blinkend voorwerp over het tapijt en bleef voor Army's voeten liggen; hij nam het op en beschouwde het het was een klein gouden hart, bekrast en dof, waarop de letters L. E. waren gegraveerd.
Dan zal ik raad zien te schaffen; er zijn nog wel menschen in de wereld, die den naam Derenberg niet vergeten hebben. Morgen neen, van avond nog schrijf ik aan den hertog van R. Om Army's lippen zweefde een bittere lach.
Zij had de afgematte, bewustelooze moeder te bed gebracht, en zooveel mogelijk alle toebereidselen weggenomen, die men gemaakt had om den vorigen avond de bruid van den eenigen zoon te ontvangen. Zij was zacht door de gang geslopen en had aan de deur van Army's kamer geluisterd; de stappen van den rusteloos heen en weer gaande hadden haar geruststellend in de ooren geklonken.
"Tante is van oordeel, dat gij een verstandig jong mensch zijt, en zeker eens een echte Derenberg zult worden." Army's gelaat werd bewolkt. "Is dat alles?" "Vooral," klonk het schalksch van de dunne lippen der grootmoeder, "wanneer u eenmaal een schoone, geliefde vrouw ter zijde staat." "Heeft zij dat geschreven?" riep hij haastig en greep, hoog blozend, hare hand. "Grootmama, wees goed!
"Ik dank je, ik kan helaas niet," antwoordde zij aarzelend; "de dominé's-familie komt van avond bij ons, en gij weet wel, Nelly, dan durf ik niet wegblijven. "Dat is zoo, maar komt gij spoedig weer?" "Zeker!" "Mag ik u te huis brengen," klonk op eens Army's stem. "O neen, ik dank u," stamelde zij verlegen, "ik "
Het slot Derenberg is nog altijd een prachtig zomerverblijf voor het jonge paar, en het voorvaderlijke slot blijft Army's eigendom. Nietwaar, Army, gij wilt nog wel een tijdlang den bonten rok dragen?" "Zeker, ik moet mij onderwerpen, oom!" sprak de jonge man, "maar ik beken dat het mij zwaar valt, er van af te zien op Derenberg te wonen het was altijd mijn lievelings-idée."
Woord Van De Dag