United States or Vanuatu ? Vote for the TOP Country of the Week !
En moeder, die in het "achtereind" Trijn tot staan bracht, riep mij toe, dat ik een kwajongen was, en vroeg den kwajongen, of zijn vader en moeder zich soms bemoeiden met hetgeen "Trijn met Kreel had." Ik voelde mij op dat pas zeer schuldig, vermits ik aan mijn vader en moeder moet nageven, dat zij zich daar inderdaad niet mee bemoeiden.
Behoedzaam gaat hij het trapje op, opent de deur, kijkt naar binnen en luistert. "Zou ze slapen?" zegt hij zacht en gaat op de teenen naar het achtereind, waar in de slaapplaats vrouw Keetje onder een wollen deken ligt.
Zeker, 't was afkeurenswaardig, 't Was ruw, ongemanierd ... o ja! Maar toch betrapte zich Wouter op de verzuchting: Och, misschien zou 't beter voor me zyn, barbier te worden dan in den handel te blyven. De ondankbare! Juist immers toen hy zich aan dezen wreveligen indruk overgaf, vernam-i schreden van iemand die in 't achtereind van de gang de trap scheen aftekomen.
En toch is het een rijke jongen, maar met al zijn fortuin is hij zoo gierig als een vrek en zoo stom als het achtereind van een koe; ik mocht niet eens wijn zonder water drinken en Vrijdag moest ik altijd vasten. Wil je wel gelooven, dat hij me zwarte wollen kousen wilde laten dragen, omdat die niet zoo gauw vuil worden als witte? Je kunt je niet voorstellen hoe driftig hij is.
Als had een kwistige hand ze los er overheen gestrooid, dringen, schuiven, snijden overal kleine sleepbootjes met korte, zenuwachtige machinestooten, tusschen de hooge, rustige stoomers of voor anker liggende groepen door, breede voren in het water ploegend, den kop hooger dan het achtereind.
Misschien zal een bezoeker zich vrijer gevoelen in een vrije en open kerk, maar daar staat tegenover, dat het huisgezin in stukken gebroken wordt aan de deur en geen gemengde menigte kan ooit een zoo sterke Gemeente vormen of een, die een zoo geweldigen indruk maakt op het gezicht als de lange rij van banken, laat ons in dit geval zeggen, zonder deuren en stoffeering, maar waar toch in elk een huisgezin zit, met de moeder aan het hoofd van de bank, den vader aan het achtereind en de jongelingen en jonge dochters tusschen die beiden in.
Ik bestudeerde in de woonkamer het ochtendblad. In het "achtereind" schilde moeder de aardappelen. Trijn kwam naast mij op de knieën liggen, de ellebogen op de tafel. Als zij zoo doet, wil zij, dat ik haar uit de krant vertel. Dat deed ik. Inmiddels maakte zij alvast langzaam haar kapsel los, om zich straks te gaan opknappen. Hierop kwam vader dit vredig Zondagochtend-tafereel eenigszins storen.
Toen Rodolphe thuis kwam, zeide zijn vriend tegen hem, dat Baptiste beslist weggezonden moest worden. "Wij hebben absoluut geen nut van hem," zeide hij. "Dat is zoo," antwoordde Rodolphe; "hij is een levend kunstvoorwerp." "Hij is zoo dom als het achtereind van een koe." "En lui!" "Hij moet weg." "Laten we hem wegsturen!" "Toch heeft hij eenige goede eigenschappen.
Woord Van De Dag