United States or Rwanda ? Vote for the TOP Country of the Week !


En nu in haar overspanning tobde het kind daar maar over.... die liter melk, ze kon het toch zóó niet laten.... als 'r moeder nou eens verhindering had gehad.... wat moesten ze denken van haar! Dan, in een bewuster oogenblik dacht ze ook: "'k wou dat ik 'm had, die liter melk!" Zij voelde zich zoo flauw en zoo leeg.... zij zat met haar zware mand aardappelen, die maar niet minderen wouen....

Zij staarden mij aan uit tallooze groenige oogen, wat fletser dan de mijne wel is waar, doch véél, véél grooter in aantal. En zij schenen geheel verzoend met hun lot. Trouwens, links en rechts, en tegenover mij staarden tallooze aardappelen op

Diensvolgens mochten wij ons overtuigd houden, dat wij bij het krieken van den komenden dag den eersten aanstoot des vijands zouden doorstaan hebben. Alhoewel deze zekerheid wel van aard was om ons den slaap moeilijk te maken, waren de gekookte aardappelen niet zoohaast genuttigd, of allen legden zich ter aarde, en vielen, onder de vermoeidheid bezwijkend, in eenen zwaren sluimer.

Jans kwam boven met de peignoir, Mathildes reismand, een een beetje eten: een stukje biefstuk, wat princesseboonen en aardappelen. Meneer had gezegd, dat zij 't maar aan mevrouw brengen moest, die 't wel eten zoû na de reis. Zeg aan meneer, dat ik maar naar bed zal gaan, ik ben dood-, dood-moe. Zij probeerde om iets te eten, maar het woû bijna niet door haar keel.

De aardappelen moet men nimmer binnen den omtrek den bedyking planten; en men moet de Negers ten sterksten beletten om zulks te doen: het is eene pest, waar van men zeer veel moeite heeft zig te ontdoen, en men moet zig eeniglyk bepalen tot het planten derzelve op de omringende dyken. Van het bewerken der Koffy.

Ik stond eens met een mijner russische bekenden op de binnenplaats van een posthuis, waar eenige pelgrims bezig waren met eten en drinken. "Zie dien man daar" zeide mijn vriend, "dat is een oud-geloovige." "Waaraan ziet ge dat?" "Zie maar, hoe hij met verachtelijk schouderophalen de aardappelen uit zijn schotel wegwerpt. Dat is een teeken.

Ik voelde dat toentertijd niet zoo en schilde menigmaal een grooten bak vol aardappelen. Meen weer niet, dat mij dit altijd verdroot. Ja, als 't mooi weer was en de andere jongens op straat speelden. Dan viel het mij wel eens hard. Maar overigens? Er was een eigenaardig genot in, aardappel na aardappel te schillen. Iedere aardappel was weer anders. Je had kleine en groote, ronde en lange.

Bij het opdoen legt men het vleesch midden op den schotel, de appelen er over heen en de aardappelen rondom langs den rand. Aardappeltaart met ham.

Naar aanleiding van een ons gedane vraag naar de beteekenis van het woord prakbosch kunnen wij mededeelen, dat men in Santpoort en omstreken onder dat woord verstaat de stukken boschgrond, waarvan de boomen zijn gekapt en waar de wortelstompen nog in den grond zijn achtergebleven. Prakken nu is het ondiep omspitten van zulken grond, meestal ten behoeve van den verbouw van aardappelen.

Hier en daar, in kleine akkers rondom de huizen, door steenen muurtjes omringd, groeien aardappelen; schapen en paarden zoeken een schraal voedsel in de spleten en kloven der rotsen.