United States or Cuba ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΛΑΕΡΤΗΣ Ω Αμλέτ', εδώ την έχεις· Αμλέτε, σκοτωμένος είσαι, ουδέ κανένα ιατρικότον κόσμον να σε ιάνη αξίζει· ώρα μισή ζωήςεσέ δεν απομένει· αυτό 'πού σφίγγεις είναι τ' όργανο του φόνου, ακούμπωτο, φαρμακωμένο· ιδού το μαύρο μηχάνημα οπού σπατην κεφαλήν μου· ιδού με κείτομαι χάμω εδώ να μη σηκωθώ πλέον· από φαρμάκι και η μητέρα σου πεθαίνει· άλλην δεν έχω εγώ πνοήν· ο Βασιλέας — ο Βασιλέας είναι ο πταίστης.

Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ ... Είναι ημέρα πένθους, που η καλή βασίλισσα στον Άδη κατεβαίνει. Α’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Σώπασε! Με τα λόγια σου μου σφίγγεις την ψυχή μου. Β’ ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Όταν οι άνθρωποι οι καλοί τέτοια κακά τραβούνε, εκείνος που έτυχε καλός να γεννηθή, λυπάται.

Φωτιά σ' όλο ταρχοντικό σου, και φεύγα, Μην κάθεσαι και τα βλέπης. Θα περάση το κακό τους από τα μάτια σου στα σπλάχνα σου και θα τα κάμη κομμάτια. Πήγαινε συ, κι άφησε το Βεζίρη να βάλη φωτιά. Όξω, και χάθηκες! Αχ, σου τόλεγα! μην αργήσης. Άργησες, και τώρα μου σφίγγεις τα χέρια σου. Τρέμουν τα γόνατά σου· γουρλώνουν τα μάτια σου. Πάει, γλυτωμό πια δεν έχεις.