United States or Cocos Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !


Τότε οι Πέρσαι έμειναν πολιορκούντες την Βάρκην επί εννέα μήνας, σκάπτοντες υπόγεια ορύγματα απολήγοντα εις τα τείχη και εκτελούντες βιαίας εφόδους. Είς όμως των πολιορκουμένων ανεκάλυψε τα ορύγματα ταύτα δι' ασπίδος χαλκίνης, τεχνασθείς το εξής στρατήγημα. Περιφέρων την ασπίδα εις το τείχος την εφήρμοζεν επί του εδάφους.

Ζευγάρι τότε Κουνουπιών ηκούστη στον αέρα, Οπού βοάν με ταραχή ψηλά στην ατμοσφαίρα, 410 Με της μακριαίς τους σάλπιγκαις για να παρακινήσουν, Με το σημάδι της φωνής τη μάχη ν' αρχινήσουν. Ο Δίας προς βεβαίωσι των σαλπιστών βροντάει, Που τα ουράνια ετρόμαξε, τη γη καταφοβάει. Εδώ του Φουσκομάγουλου αντίς ν' ακολουθήσουν 415 Το εξαίρετο στρατήγημα, και να μη πολεμήσουν.

Και είνε πολυμήχανος εις στρατηγήματα. Το συνηθέστερον όμως στρατήγημά του είνε το εξής· κρατών εφημερίδα, ην προσποιείται ότι αναγινώσκει, πλησιάζει εις το μέρος όπου είνε σωρευμένα τα τσουρέκια.

Ευλόγως δε οι Συρακούσιοι μετεχειρίζοντο το είδος τούτο της προσβολής μάλλον ή της μάχης εκ του συστάδην, διότι ουδέν συμφέρον είχαν να ριψοκινδυνεύουν εναντίον ανθρώπων απηλπισμένων. Άλλως οι Συρακούσιοι, βέβαιοι πλέον περί της επιτυχίας, εφείδοντο ανωφελών θυσιών και έκριναν το στρατήγημα εκείνο αρκούν να καταδαμάση τους Αθηναίους και να καταστήση αυτούς αιχμαλώτους των.

Αι προτάσεις αύται εγένοντο δεκταί· συμφωνήσαντες δε, εμηχανεύθησαν προς εκτέλεσιν των σχεδίων των στρατήγημα το οποίον εγώ ευρίσκω χυδαιότατον, αφού καθ' όλην την αρχαιότητα το ελληνικόν έθνος διεκρίθη από τους βαρβάρους διά την ευφυίαν του και διετέλεσεν απηλλαγμένον αγρίας ευηθείας, αυτοί δε μετεχειρίσθησαν την πανουργίαν ταύτην εις τους Αθηναίους οίτινες μεταξύ των Ελλήνων νομίζονται πρώτοι κατά την σοφίαν.

Επειδή δε πολλάκις εγένετο το στρατήγημα τούτο, τέλος ο Δαρείος περιήλθεν εις μεγάλην απορίαν. Οι βασιλείς των Σκυθών μαθόντες τούτο έπεμψαν κήρυκα φέροντα δώρα εις τον Δαρείον έν πτηνόν, ένα μυν, ένα βάτραχον και πέντε βέλη.

Κ' εκεί που ο Σιδημούντος ζούσε ειρηνικά σαν κάθε υπήκοος του Αυτοκράτορα, σηκώνεται στο ποδάρι κι αυτός, και με πονηρό στρατήγημα κυριεύει το Δυρράχι. Κατόπι τονέ ζυγώνει κι ο Θοδορίχος. Έρχεται εκεί άνθρωπος από τον πρέσβη τον Αδαμάντιο με παράπονα πως απάνω στη διαπραγμάτεψη σηκώθηκε, πάλε ο Θοδορίχος κι άρχισε τα συνηθισμένα του, και με μήνημα να προσμένη ώσπου νάρθη ο πρέσβης.

Ετούτα όλα, ω ωραιοτάτη Φαρουχνάζ, ακολούθησεν ο Δερβύσης, εστοχάσθηκα πλέον να μη σου τα κρύψω. Συμπάθησόν μου το στρατήγημα που επιχειρίσθηκα, διά να σου βγάλω τη ψευδή φαντασίαν και γνώμην, που είχες διά τους άνδρας, και διά να ανταμώσω την τύχην σου, με εκείνην του πλέον ωραίου Βασιλοπούλου, απ' όλα τα Βασιλόπουλα του κόσμου.

Τότε οι Πλαταιείς επενόησαν στρατήγημά τι· διατρυπήσαντες το τείχος των προς το μέρος όπου υψούτο το πρόχωμα αφήρουν κάτωθεν το χώμα. Οι δε Πελοποννήσιοι εννοήσαντες τα γινόμενα εγέμισαν με πηλόν καλάθια από κάλαμον και έθεσαν αυτά εις τας οπάς, διά να μη διαρρέουν όπως το χώμα.

Τι φοβερόν στρατήγημα κανείς να καλλιγώση το ιππικόν του με αυτό το ύφασμα του σκούφου!... Θέλω να γίνη δοκιμή. Και όταν τους πλακώσω με τ' άλογά μου τους γαμβρούς εκείνους,... σκότωνέ τους και σκότωνε και σκότωνε! ΑΞΙΩΜ. Εκείνος είναι! Να τος! Συλλάβετέ τον! — Η καλή, η ακριβή σου κόρη, αυθέντα μου... ΛΗΡ Δεν είν' εδώ κανείς να με γλυτώση; Αιχμάλωτός σας;... Έγινα το παίγνιον της Τύχης!