Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 24 mei 2025
Toen hij zijn kasteel naderde, reed er voor hem een donkere gedaante. Niet op een paard op een bok. Hij zat achterstevoren, zoodat de heer van Stenhuisheerd het gezicht kon onderkennen. Het was de duivel, met zijn grijnzend gelaat, en hij wenkte hem. Achter elkander reden ze over de slotbrug, hun beide dieren gingen stapvoets, het een onmiddellijk bij 't andere.
Weder was het den heer van Stenhuisheerd, of hij het zwarte floers voor zich zag, en het scheen hem toe, dat hij nederstortte. Het zwarte floers werd rood, het week terug voor het daglicht. Hij zag den priester ruggelings op den grond terneder liggen, hemzelf omstuwd van het volk; hij had 't bloedende zwaard in zijn hand, en hij zwaaide ermede, dat iedereen ter zijde liep.
Hij nam den kortsten weg, en dat juist bracht hem ongeluk. Want, nadat hij het boschpad, welk onmiddellijk naar 't bedehuis voerde, had gekozen, zag hij een hert voor zich, dat even den kop met 't zwaar-vertakt gewei naar hem keerde, en vervolgens vluchtte. Toen vergat de ridder van Stenhuisheerd, waarom hij gegaan was. Zijn ziel wist slechts van één verlangen: te jagen.
Doch het had geen aren en men noemde het "wonderkoren." Er was geen korrel voedsel in. Het diende voor niets, dit graan. Het groeide hoog en verging doelloos gelijk schijn en ijdelheid. De Ridder van Stenhuisheerd Eens stond er in het Noorden van ons land een groot kasteel, dat heette Stenhuisheerd.
"Wat wilt ge van mij?" riep de ridder. De duivel schaterde. In den grond zonk het rijke slot, honderden vademen diep, en mèt zijn steenen zonk de heer van Stenhuisheerd, zittend boven op 't paard. De vlakke, kale bodem dekte alles, en wat er overbleef van den trotschen ridder, die over honderden had geheerscht, was niets dan zwavelstank. Doodendroom
Het waren trotsche, driftige ridderen, die er heerschten, willoos tegen hun woede, die meer verderf over de streek hadden gebracht dan honger, ziekte of overstrooming. Het driftigst van alle ridders was hij, die in het begin der 14e eeuw Stenhuisheerd regeerde. Hij had een jong, adellijk meisje lief, en hij vroeg haar, of ze zijn vrouw wilde worden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek