Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 mei 2025
Geen hand ontsteekt het wierookvat, Bazuin noch citer looft u, God! Maar Gij beloofdet Juda's stam Dat U, het hart in boete en rouw, Nog meer, dan 't bloed van geit of ram Een welkom offer wezen zou. Toen de klanken van Rebekka's godsdienstig gezang weggestorven waren, werd het zachte getik aan de deur hervat.
Ja," ging hij voort, op de kleine opene ruimte op- en neergaande, met een drift, in welke hij alle bewustheid van Rebekka's tegenwoordigheid scheen te verliezen. "Ja, mijne daden, mijne gevaren, mijn bloed maakten den naam van Adelaïde De Montemare bekend, van het hof van Castilië tot aan dat van Byzantium. En hoe werd ik beloond?
Hoe schrikbarend ook deze klanken waren, die nog ijselijker gemaakt werden door hetgeen ze voorspelden, ging er een zekere grootschheid mede gepaard, voor welke Rebekka's hoogmoedige geest, zelfs in dat oogenblik van gevaar, niet ongevoelig bleef.
De Grootmeester, die het pand voor den strijd, Rebekka's handschoen, in de hand hield, wierp dien thans in het strijdperk, en sprak de noodlottige woorden uit: "Laissez aller!" De trompetten klonken en de ridders renden in volle vaart tegen elkander.
Het was echter het algemeen geloof, dat niemand voor eene Jodin die van tooverij beschuldigd werd, kon of wilde verschijnen, en de ridders, aangezet door Malvoisin, fluisterden elkander toe, dat het tijd werd Rebekka's pand voor verbeurd te verklaren. Op dit oogenblik verscheen er een ridder, die zijn paard tot haast aanspoorde, op de vlakte, die tot het strijdperk leidde.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek