Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 juli 2025
"O, Luzulukoff, dat is een prachtige geschiedenis!" riep Petritzky uit. "Gij kent Luzulukoffs hartstocht voor bals. Zonder hem is geen hofbal volmaakt. Onlangs was hij daar ook met zijn nieuwen helm gij kent onze nieuwe helmen toch al! Zij zijn zeer mooi, heel licht. Derhalve hij staat daar maar luister nu toch!"
"Dus tot vanavond in den Franschen schouwburg!" Haar kleed ruischte en zij verdween. Ook Kamerowsky stond op en Wronsky ging naar zijn kleedkamer. Terwijl hij zich waschte en omkleedde, schetste Petritzky hem in korten tijd zijn geheelen toestand in Petersburg, zooals die zich gedurende zijn afwezigheid gevormd had. Geld was er niet voorhanden.
Toen Wronsky tegen twaalf uur van het station naar huis reed, zag hij bij het oprijplein een hem bekend rijtuig. Toen hij had aangescheld, hoorde hij binnen het lachen en snappen eener vrouwenstem en Petritzky daarboven uit roepen: "Als 't een booswicht is, niet binnen laten." Wronsky beval den knecht hem niet aan te melden en ging zacht de eerste kamer binnen.
Terwijl Wronsky in die hem door driejarig verblijf zoo vertrouwd geworden woning naar het hem zoo wel bekend gebabbel van Petritzky luisterde, had hij het aangenaam gevoel weer tot dat van ouds gewone en zorgelooze Petersburger leven teruggekeerd te zijn en daarbij het bewustzijn te midden daarvan een nieuw en bekoorlijk doel te hebben. "Hoe gaat het met Luzulukoff?"
"Halt!" riep Petritzky achter den naar buiten gaanden Wronsky: "Je broeder heeft een briefje voor je achter gelaten! Maar wacht, waar heb ik het toch gelaten?" Wronsky bleef staan. "Waar is het?" "Ja, waar is het? Dat is de vraag," antwoordde Petritzky nadenkend en legde den vinger tegen den neus. "Zeg het dan toch! Wees toch niet zoo zot!" zeide Wronsky. "In de kachel heb ik het niet gestoken.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek