Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Door Jean Ingelow werd dit zeer goed bezongen: Ik werkte ver opdat ik kon verdienen Een gezellig tehuis op Engelands grond; Ik zwoegde hard om veel te kunnen sparen. En had daarom mijn zwaren arbeid lief. En steeds fluisterde het in mijn geest zeer zacht: "Hoe kalm en gelukkig zal mijn leven zijn Als een lieve vrouw en kleine kinderen Het door mij verdiende brood mede-eten."
Die samen kneden in de rechterhand. Een stuk vleesch daarbij. En dan de geheele bal binnenwippen. Doe 't maar na. Niet morsen. Aboe Fares, die een goed gastheer is, eet met zijn gasten mee. Straks zal hij ook met ons mede-eten. De pannekoek-, rijst- en vleeschschotel is volkomen afgewerkt. Handenwasschen en koffie. Wij eten aan tafel. Er zijn ook stoelen, messen en vorken.
Een van de gevolgen, voortspruitende uit het maken van het eten tot een gezamenlijke functie is, dat hoe nauwgezetter wij die socialiseering doorvoeren, des te meer behoefte wij hebben bij onze maaltijden aan een groot aantal vreemden, die van het onderling gesprek zijn uitgesloten, personen, die niet mede-eten, niet mede-spreken en die zelfs niet door het knippen der oogleden mogen verraden, dat zij eenig belang in het gesprokene stellen, die alleen de grove benoodigdheden voor de gelegenheid op een zuiver koopcontract leveren en toedienen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek