Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 2 juni 2025
Al lager zonken zijn handen, en al zwaarder daalde duister over de schemerbloemen; en toen stil, zijn handen lagen tegen zijn sleepkleed, sliepen al de blanke margrieten tusschen het dommelend pluimgras, en onder de boomen glommen in 't zwart-schijnende mos heldere glimwormpjes, als zacht schijnende aarde-sterretjes.
Dan weer kwamen zij langs velden met groote, witte margrieten en graspluimen, waarvan zij een "prachtruiker" maakten en eindelijk, even voordat zij Abbotsford hadden bereikt, gingen zij tegen een grasheuvel aan liggen en gebruikten haar lunch.
Daarmee maakte hij het woud in slaap, wijd rondom, en gaf het zijn zilveren droom van nachtegalen-zang, die straks in de roerlooze stilte trillen zou, alsof een hemelziel zich op aarde uitzong. Bij een open plek in het bosch, waar tusschen lang, gebogen pluimgras witte margrieten stonden, bleef de Boschgeest even stil staan.
Een van haar, blijkbaar een goede kennis van de kinderen en reeds van verre begroet als "sweet Kate" en "darling Kate", wierp hen in 't voorbijgaan een ruiker margrieten toe en een bosje groen, door Hedwig voor gewone klaver aangezien.
De margrieten wilden niet slapen; ze waren te wit, en hielden het licht vast; daarom bleven ze in hun hartjes langer wakker dan de donker-groene boomen. De Boschgeest strekte beide handen uit, een slaap-zegen murmelend tusschen zijn langen lokken-baard.
Het schip van Philips den Stoute, waaraan Melchior Broederlam in 1387 te Sluis werkte, was bedekt met blauw en goud; groote wapenschilden versierden het paviljoen op het achterkasteel; de zeilen waren bestrooid met margrieten en de voorletters van het hertogelijk paar, met hun devies Il me tarde.
Vlak naast hem liepen rogge-aren met zware halmen aan den top, bloeiende korenbloemen en gele margrieten; appelboomen liepen hijgend voort, zwaar van vruchten, en achter hen kwamen vol uitgegroeide booneranken, groote witte margrieten, en een heel kreupelbosch van bessestruiken.
Onze trein glijdt over een tapijt van bloemen voort, over groote gele margrieten, papavers, gele tulpen, roode klavers, brem, en uit het portier geleund, zien we de eenzame plateaux voorbijschuiven, waarvan de armoede nu zich verbergt onder het vachtje van groen en bloemen. Links verheft de Zaghoean zijn imposante massa.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek