Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 juli 2025
Het is waar, tot nu toe had de ingenieur eenige voorzorgen genomen, om niet herkend te worden en had hij bij voorkeur des nachts gereisd, waarbij hij zijn luchtschip dan electrisch verlicht had; terwijl hij overdag gewoonlijk achter eene wolkenbank schuil gegaan was. Maar dat tijdperk was thans voorbij. Hij scheen nu zijne uitvinding niet meer in een geheimzinnig waas te willen verbergen.
Het schuitje verhief zich ongeveer twintig voet. "Mijne vrienden," zeide de doctor, rechtop staande tusschen zijne twee metgezellen, en zijn hoed afnemende, "laat ons aan ons luchtschip een naam geven, die het geluk aanbrengt! Laat ons het de Victoria noemen." Een luid hoezee weergalmde: "Leve de koningin! leve Engeland!" Op dit oogenblik nam de stijgkracht van den ballon sterk toe.
Zou Robur het vernietigingswerk inderdaad willen voltooien? Neen!.... dat niet!.... Hij wilde helpen!.... Hij wilde de bemanning van den luchtballon redden! En hij wist met zooveel behendigheid zijne Albatros te bestieren, dat de stuurman van den ballon met zijn helper op het dek van het luchtschip konden overspringen.
Toen het luchtschip bij den oever van het eiland aankwam, krabde het anker over de eerste rotsklippen en bleef tusschen twee overgroote steenklompen vast zitten. De kabel liep toen onder den invloed der opstuwingsschroeven strak en de Albatros bleef onbeweeglijk als een vaartuig ten anker.
Plotseling viel de barometer, na gedurende de eerste uren van den dag vrij hoog gestaan te hebben, opmerkelijk snel. Er deden zich klaarblijkelijk aanduidingen voor, waarmede een zeeschip voorzeker rekening had moeten houden, maar die door het luchtschip over het hoofd gezien of verwaarloosd konden worden.
Gelukkig had de wentelende beweging dier hoos plaats naar den tegenovergestelden kant van die der opstuwende schroeven van het luchtschip; anders zouden dezen geen werking meer hebben kunnen uitoefenen en het gevaarte zou in zee gestort zijn. Nu evenwel draaide het met eene verschrikkelijke snelheid op zich zelven rond.
Het kanon- en geweervuur verdubbelde in hevigheid, maar tot Rob's grenzenlooze verbazing scheen geen enkel projectiel De Vogel te kunnen bereiken. Het leek wel alsof er zich een ondoordringbare sfeer om het luchtschip bevond.
Alles werd dus voor de reis klaargemaakt, toen, op het punt van te vertrekken, Rob's aandacht getrokken werd door een klein bootje, dat langs de kust voer, en waaruit een man stapte, die, na 't bootje aan wal getrokken te hebben, recht op de palmengroep afging waar De Vogel zich gewoonlijk verdekt opstelde. Van achter de rotsen, waar het luchtschip zweefde, bleef men den man waarnemen.
De reizigers in het bootje hadden alles overboord geworpen om het luchtschip lichter te maken.
Zij matigde evenwel daarbij hare snelheid, om niet tegen de rotswanden van de bergengte te stooten. De roerganger manoeuvreerde met behendige hand het luchtschip, dat uiterst gevoelig aan het roer gehoorzaamde, zooals hij zou gedaan hebben met een vaartuig eerste klas bij een wedstrijd van de Royal Thames Club. Dat was werkelijk merkwaardig.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek