Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 12 juli 2025
Het meesterke, de blanke, heeft met grooten vlijt geinformeerd naar Frits Jansen, doch niemand heeft hem meer gezien sinds hij achter den grijzen klipstapel de bemanning van het Maxim wegschoot.
»Ik mag zoo'n jeugdig leven niet prijsgeven aan een bijna onvermijdelijke dood," zeide de Kommandant, terwijl zijn oog vol deelneming rustte op de frissche krachtige gestalte van den jongen krijger. »Ziet u die sloot?" vraagde Frits. De Kommandant knikte bevestigend. »En dien klipstapel daarginds?" vraagde Frits, de hand uitstrekkend.
Jansen slaat de teugels van zijn paard om den arm, loopt om de hooge omwalling heen en wendt zich thans met een hart, sterker geslingerd dan het schip in de kokende branding, naar den grijzen klipstapel. Op den klipstapel zit een donker voorwerp, dat bij de nadering van den Boer zich verwijdert. Het slaat de zwarte vleugels uit, en luid krassend vliegt het weg.
Het trouwe dier staat, als om het te beschermen, boven een lang donker voorwerp, in de onmiddelijke nabijheid van eene grijzen klipstapel, en het meesterke, die van een grijzen klipstapel heeft hooren spreken, twijfelt er niet aan, dat hij het doel van zijn tocht heeft bereikt. Doch het hart slaat hem van vrees en ontsteltenis tot in de keel. Hij knielt bij Frits Jansen neer.
Nu stijgt hij van het paard, beklimt de hoogte en bij het licht der opkomende maan kan hij bijna met zekerheid bepalen, welken weg zijn zoon heeft genomen, alvorens hij den grijzen klipstapel, die er in de verte uitziet als een omgestort altaar, bereikte. Doch van het Maximkanon is geen spoor meer te ontdekken, waarschijnlijk hebben het de Engelschen bij hun terugtocht meegenomen.
»Een veeg van het vel," dacht hij, voorzichtig over den klipstapel heenglurend naar dat moordwerktuig daar voor hem, dat Maxim wordt genoemd. O hij kende het wel; hij was met de constructie volkomen op de hoogte. Dat is de lange, bronzen loop, en dat is de pantserplaat, waarachter gedekt de artillerist zijn vreeselijk werk kan uitvoeren.
»Waarom vuurt ge niet?" roept hij woedend. »Merkt ge dan niet, ezels, dat de Boeren beginnen op te dringen aan dezen kant?" »Me dunkt, luitenant," zegt één der manschappen, »dat wij ons daggeld van daag al zuur genoeg hebben verdiend. Daar achter dien grijzen klipstapel zit een scherpschutter, die onze mannen wegblaast als kaf.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek