Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 21 mei 2025


Toen verwenschte ik den japanschen bureaukraat, die verzuimd had om mijn pas in den vereischten vorm op te maken, en den anderen japanschen bureaukraat die mij den vorigen avond verhinderd had te vertrekken. Mijn voorraad proviand was opgeteerd, en van mijn geld was weinig overgebleven, te weinig om in een japansch logement mijn intrek te nemen.

Het is alsof elk stuk werk, dat uit de handen van een Japanschen werkman komt, een kunstartikel is, alles ziet er even volmaakt artistiek uit.

De woorden van den Japanschen dichter, "Wij, die in uw nabijheid zijn, vergeten te sterven", schijnen, hoewel niet lang geleden geschreven, de oude gedachte weer te geven. Wij hebben reeds gezien in de legende van "De Bamboesnijder en het Maanmeisje", dat de Edele Vrouwe Kaguya had bevolen, den Fuji te bestijgen en daar het Levenselixir te verbranden, te gelijk met een rol papier.

De opvatting van den Japanschen boer omtrent een toekomstig leven is niet bijzonder opgewekt. Na den dood wordt het lichaam onmiddellijk gewasschen en geschoren en dan gestoken in een helder wit gewaad in werkelijkheid het gewaad van een pelgrim.

De meren, watervallen, kleine bruggetjes, de treden over de slingerpaden met zilverzand bedekt, zijn inderdaad een plaats van afzondering. En daarbij dan nog de kleur van dien Japanschen tuin! Iedere maand levert een ander kleurentafereel op, als de pruimenboomen, de kersen- en de perzikenboomen in bloei staan.

Toen Shodo Shonin de andere oever had bereikt, verdwenen de God en zijn blauwe en groene slangen. De Beteekenis van den Japanschen Waaier. "Hare wapenen zijn een glimlach en een kleine waaier." Die aanhaling uit Yone Noguchi geeft slechts een beeld van één gedaante van den Japanschen waaier, de gedaante, waarmede wij, Europeanen, bekend zijn.

Een slechts oppervlakkige kennis der Japansche kunst zal reeds het feit openbaren, dat de sneeuw een geliefd onderwerp is voor den Japanschen schilder. De Natuur in Miniatuur. De Japanners zijn in het algemeen klein van gestalte, en hebben een voorliefde voor kleine dingen.

In den cyclus van legenden, bekend als het Tijdperk der Goden, maken wij kennis met de Heilige Schatten, ontdekken wij den oorsprong van den Japanschen dans, en wandelen in onze verbeelding door de Hooge Vlakte des Hemels, zetten den voet op de Drijvende Brug, treden het Middenland der Riet-Vlakte binnen, slaan een blik in het Land van Yomi, en volgen Prins Uitdoovend Vuur naar het Paleis van den Zeekoning.

Hoe groot is toch de fantaisie van den Japanschen nacht Geboren uit de oude liefde en onvervulde wenschen! De droeve minnezang in den Japanschen nacht, De samisen muziek van hartstocht en van tranen! De droeve harteklacht door duisternis en liefde!" Het Lachfeest van Wasa.

Waer achter dat volchden 8 a 10 norimons waerinne saeten de gecommitteerde Japansche Heeren door Zijnne Maijesteijt geordonneert de Coreers t'accompagneeren. Ende achter haer volchde een groote suijte van Japanschen adel sittende op bagagie paerden. Ten laetsten volchden ontrent 1000 Lastpaerden die de bagagie ende de schenkagie der Coreers brachten.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek