United States or Saint Barthélemy ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hostein, Schröder en de régisseur zijn nu, met nog anderen, toegesneld en allen vragen dooréén: „Wat is er? Wat is er gebeurd?” Er heerscht op ’t tooneel een verwarring, die zich allengs verder uitbreidt, tot in de kleedkamers en foyers; de inspiciënt komt haastig aanloopen, terwijl hij vraagt: „Is er iets niet in orde?”

Waltens oogen zien verwilderd en dwalend rond; de eene hand, krampachtig gebald, houdt nog Harpagons tooneelpruik, samengeknepen, vast en de andere woelt met wanhopige bewegingen in de weinige grijze haren die zijn kruin bedekken. „Ting! ting! ting!” doet de electrische schel, ’t is het sein voor ’t begin van ’t 5e bedrijf, dat door den inspiciënt van uit de regiekamer wordt gegeven.

Plotseling voelt hij de hand van den inspiciënt op zijn schouder en hoort hij zich toefluisteren: „Asjeblieft, meneer Walten, de beurt is zoo dadelijk aan u.”

’k Ben nog nooit zoo zenuwachtig geweest als van avond,” zuchtte Walten, die inmiddels zijn toilet had voltooid en met een lichten schrik de stem van den inspiciënt vernam, die, in de gang tusschen de kleedkamers loopend, riep: „Tot den aanvang, dames en heeren!

Vóór het gewone: „van ’t tooneelenaan ’t gordijn!” van den inspiciënt weerklonk, drukte mevrouw Groote haar ouden vriend nog even de hand, klopte hem op den schouder en zei: „Wees nu maar kalm en bedaard. Hoe is ’t mogelijk, dat je zóó zenuwachtig kunt wezen, zoo’n ouwetroupierals jij...? En denk er vooral om, dat je aan ’t eind van ’t tweede bedrijf bij jesortienog even ’t hoofd om de deur steekt, om metot wederzienstoe te roepen; dan kan ik beter mijn claus zeggen

God! ’t vijfde,” snikt Walten en werktuiglijk richt hij zich op, maar valt dadelijk machteloos terug op den stoel, terwijl hij beide handen voor de oogen slaat. „Klaar voor ’t vijfde?” roept een stem uit de verte. „Neen! neen!” schreeuwt Laflèche terug. „’t Doek moet vallen, roep den inspiciënt!”