Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 21 juni 2025
Intusschen was kapitein Tartar naar het bal gegaan, waarop ook hij uitgenoodigd was. Bij zijn binnenkomen werd hij aangesproken door Don Martin en Don Philip, die hem vroegen, waar onze held en diens vriend bleven. Kapitein Tartar was alles behalve goed geluimd en zei kortaf, dat ze aan boord van zijn schip in de boeien zaten. "In de boeien! hoedat zoo?" riep Don Philip uit.
Er was iets van boosheid in haar. Zij gevoelde lust hem kortweg te vragen, wat hij van haar wilde. Hoedat? vroeg ze met haar glimlach van beleefdheid, die haar gezicht tot een masker vertrok. Ik vreesde u in langen tijd niet te zullen zien en ik zoû het een bizonder groot voorrecht achten uw nadere kennis te mogen maken. Zijn toon was van den hoogsten eerbied.
»Wel mogelijk,« hernam de heer Brownlow met een glimlach, »maar naar alle waarschijnlijkheid zullen zij dat na verloop van tijd wel zelf over zich brengen en 't komt mij voor, dat als wij stappen doen op dien tijd vooruit te loopen, wij iets heel zots doen, en iets, dat recht tegen ons eigen belang ingaat of ten minste tegen Oliver's belang, wat hetzelfde is.« »Hoedat?« vroeg de dokter.
De woorden floten uit schorre keel; ze drong de linker vuist in de zij, tot een steun omdat alles daar bonsde; en toch, telkens wanneer ze even had opgehouden met spreken, vond ze nieuwe dingen te zeggen want hij zweeg, keek haar aan en zweeg, keek met oogen die ook niets zeiden. Wat ben je vreemd, dorst ze eind'lijk, wanhopig. Ik?... Hoedat?... vroeg hij traag, bijna stuursch.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek