Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 11 juni 2025


De wakkre Kaïnieten Bedekten de aard weldra, sints Abels bloedvergieten Hunn' stamheer, met den vloek geteekend van dien moord, Naar 't diepst van 't Oosten dreef en Pizons slinkerboord, Om aan der heuv'len voet, waar Ur en Ets zich voegen, In eenzaam zelfverwijt een ledig erf te ploegen.

Zooals des winters, als de vorst verdwijnt Aan 's winters eind, eer dat de lente komt, Een warme zoelte blaast en dauw begint Een enkel uur, dan hoort men 't drupp'len reeds In alle wouden, en de sneeuw die ligt Onder de boomen, wordt van vocht doorzeefd, En van de takken komt de sneeuwlast neer; Op heuv'len zuidwaarts hellend ziet het oog Reeds groene plaatsen door de sneeuw in 't rond, Die grooter worden, vreugde voor den boer Zoo werd gehoord alom een stil gedrop, De dingen weenden, wenschen wederkomst Van Balder, en den goden deed dit goed.

Drie mijl strekten zich uit de velden in 't rond; aan drie kanten Dalen en bergen en heuv'len, waar aan den vierden de zee lag, Berken kroonden de toppen, maar over de hellende heuvels Glansde het goudene koren, en manshoog wuifde de rogge. Tegnér, Frithiof-sage.

Hier, tusschen hooge heuv'len ingezonken, Ligt, eeuwig koel, de donkre waterplas, Klaar-kaatsend, als het rimp'loos spiegelglas, De hoogste loov'ren van de zon doorblonken. Hoe zacht wij naderde', onze stille pas Had storend in die eenzaamheid geklonken, De raven vloden op met luid gekras, Der spechten haam'ren stilde in de oude tronken.

Toen ik op hooge heuv'len stond En zag den morgen komen Verguldend, wijd en zijd in 't rond, De bleeke waterstroomen, Heb ik gedacht, waar gij mocht zijn, Die, schoon als de ochtendzonneschijn, Het licht zijt mijner droomen.

Woord Van De Dag

phylarchos

Anderen Op Zoek