United States or Nicaragua ? Vote for the TOP Country of the Week !


De gouverneur drukte den dokter met warmte de hand en wenschte hem een voorspoedigen overtocht toe; maar deed hem alvorens beloven, dat hij hem bij gelegenheid weer zou komen opzoeken. Eerst toen hij daarop des dokters toezegging vernomen had, nam hij den terugtocht naar het gouvernements-hôtel aan.

Alle drie namen toen plaats in het rijtuig en volgden den eenigen weg, die het gouvernements-hôtel met het stedeke Ceuta in verbinding stelt.

"Zoodat... gij hier in het gouvernements-hôtel ... en hij daar ginds in het hospitaal!..." vroeg de gouverneur nieuwsgierig. "Ongeloofelijk!" zei de directeur hoofdschuddend. "Dat is niet mogelijk!"

Ditmaal waren alle aanwezigen overtuigd en volgden Carpena tot aan de deur van het gouvernements-hôtel. "Ik wil hem begeleiden, ik wil hem naar het hospitaal zien terugkeeren!" riep de gouverneur uit, die in zijn binnenste een heftigen strijd voerde, alsof hij weigerde geloof te slaan aan hetgeen zijne eigene oogen toch waargenomen hadden, maar daarbij aan geheel andere invloeden gehoorzaamde.

"Bij voorbeeld, wanneer hij buiten de gevangenis zal zijn, kan ik hem gelasten, om den weg op te gaan van het gouvernements-hôtel, heer gouverneur." "En hier te komen? Kom, dat meent gij niet. Dat is immers onmogelijk." "Onmogelijk, heer gouverneur? Het hangt van u alleen af. Wilt ge? Spreek slechts." "Mij wel," antwoordde de gouverneur. "Ik geef ten volle permissie, heer directeur."

"Gij zult voorzeker niet vergeten hebben, heer gouverneur, dat een der veroordeelden van het Presidio, drie dagen geleden, bewusteloos op den weg van het gouvernements-hôtel naar Ceuta gevonden werd. Die man was, zooals ik u toen reeds zeide, in een diepen magnetischen slaag gedompeld. Herinnert gij u dat nog?"

Zoo meldt het jaarverslag o.a. dat er een vergadering werd gehouden in het gouvernements-hotel aan het Koningsplein, waar de gouverneur-generaal met het bestuur der vereeniging, tevens met den resident van Batavia en den hoofdinspecteur der in- en uitvoerrechten en accijnzen, een samenspreking hield over de richting, waarin de vereeniging moest werkzaam wezen.

Er werd voor en tegen gepleit en het moet erkend worden: allen spraken wel een weinig tegelijkertijd, tot op het oogenblik, het was vijf minuten vóór negen, dat de dokter andermaal de algemeene opmerkzaamheid trok door overluid te zeggen: "Carpena is thans reeds tot bij de deur van het gouvernements-hôtel genaderd!" "Och, kom!" zei de gouverneur, steeds ongeloovig en met een glimlach.