Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 4 september 2025
En zoo was het geschied dat hij op den dag der volksvergadering zich buiten Athene had begeven, overtuigd van alsdan in zijne raadpleging niet gestoord te zullen worden. Hij had, in noordwestelijke richting gaande, den loop des Kephissos eenigen tijd gevolgd tot hij, het olijvenwoud aan den oever verlatend, eene kleine, licht glooiende vlakte had bereikt.
Doch nauwelijks heeft men den tijd gehad even den blik te laten waren over dien verwonderlijk romantischen Grund met zijn doolhof van enge straten, kronkelende, glooiende steegjes en onregelmatig verspreide huizen, welke zich zoo schilderachtig weêrspiegelen in de door de wateren der Petrusbeek gezwollen Alzette, of het landschap wordt eensklaps aan uw oog onttrokken door een bocht, die de spoorwegbaan beschrijft.
Achter den molen, glooiden heuvels door larix-bosschen beklommen; en slingerend doorstreepte hen een door wagensporen getrokken pad, dat wagens met zakken vol tarwe en maïs naar den molen leidde. Langs het beekje, tegen de glooiende oevers, groeiden bramen, distels en hooge grashalmen met gepluimde toppen, die wuifden en bogen als de wind hen even streelde.
Of 't de barre heide was in haar winterslaap, of het bosch wanneer er de nachtegalen sloegen, de rand van 't veld met zijn wilden bloei van kelkjes en klokjes, die verachtelijk onkruid heetten, of de blauwe einders die in kringen lagen om het glooiende landschap, het vervulde hem met een blijheid, waarvoor hij in zijn stille uren heimelijk naar woorden zocht.
De Seriema is over een groot deel van Zuid-Amerika verbreid en bewoont de groote, open velden of Campos van het binnenland van Brazilië, waar, op zacht glooiende, met gras begroeide hoogten of vlakten, enkele struiken voorkomen.
Na, buiten Mauriac, onder den spoorweg door te zijn gegaan, komt men in eene kale, onvruchtbare glooiende vlakte; magere weiden met veel rotsblokken; geen boomen; gelukkig veel bloeiende heide; hier en daar eene kleine woning en eene verlaten kaashut.
De doorluchtige stad, zoo als Fosses in de kronieken genoemd wordt, is thans niets meer dan een stil gehucht, dat alleen op den dag van de paardenmarkt voor eenige uren uit zijne dommelige rust ontwaakt. Weldra dalen de plateaux en eene opeenvolging van zacht glooiende heuvelen brengt ons weder in de schoone en liefelijke vallei van de Sambre.
Eene wijde, zacht glooiende prairie, met een bosschage van oude eiken, trok zijne aandacht; en bevindende dat de vlakte werd besproeid door eene murmelende beek, de samenvloeiing van een aantal bronnen, nam hij de plek nauwkeuriger op. Hier en daar verhieven zich enkele rotsen; buiten het eikenboschje stonden, in het open veld, nog eenige afzonderlijke boomen in het rond verspreid.
Langs zacht glooiende paden steeg ik vervolgens omhoog tot de kam van de hoofdketen; in dit wonderschoone land zijn de hellingen der bergen geheel bedekt met dichte bosschen, waarin het gezang weerklinkt van allerlei vogels; papegaaien, kardinalen, meerlen, groene en grijze tortelduiven en vele andere vogels vlogen bij mijne nadering verschrikt weg.
De weg loopt eerst door een woud, tusschen de bergen But-Dato en But-Tulah aan de eene, en den Tuman-Tangis aan de andere zijde; dan loopt de weg met kleine krommingen langs de flauw glooiende berghellingen, die naar het zuiden afdalen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek