Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 mei 2025
"Og, wat zit je te liege!" zei ze kort en'r oogen sluitend, bleef ze stil, met de lippen happend als de stervende bliek, die Jan-van-den-schoenmaker gister in z'n hand had gehouen. Ze was schrikkelijk oud geworden. Ouwer dan achttien kon ze niet zijn. Nee, ouwer niet. Want Juda's koperen bruiloft was nog geen zeven jaar gelejen, de gassene die tot 's morges geduurd had.
Toene wij uit Rusland zijne gejaagd 'k herinner 't me nog goed en d'r gebeurde ons watte 'n zweer of 'n puist dan papte me moeder, oleweschonoe, met fijngekauwd roggebrood 'n middel om over te zoene"... "Da's 'n hééle tijd gelejen, wiè wiè?," praatte Eleazar, blij dat de zieke opfleurde.
In de kamer hoorde-ie 't nòg, zat-ie in bedwongen ontstemming. Zoo zinnelijk had-ie 'r niet gedacht, niet geweten. Maar in de kleine beredderingen voor 't eten, 'r moedertjes-doen, 'r zorgen voor de kindren, die van de school thuis kwamen, 'r geduld met Poddy die 'r kleinste bewegingen lei te bekregelen, telkens snauwde en gromde, 'r nu weer bleek-versmald gezichtje, vriendelijkte hij in stille glimlachjes. Ze had geen begrip van wat ze 'r uitflapte. In de slavernij van 't armoe-krotje, 't van 'r jonge jeugd af beulen en sloffen voor 'n vader, twee broers, twee zusjes was de moeder niet vijf jaar gelejen in 't kraambed gestorven? in 't dagelijks warmteloos getob, was 'r genegenheid voor hem als 'n wilde, vlammende roes geworden. Niemand had 'r geleerd. Ze g
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek