Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 1 mei 2025


De auteur kruipt tot in de nauwste gaatjes de hoogheid na, van 'n "man als u, m'nheer!" De oudeheer die tot-nog-toe had staan leunen tegen Dieper's lessenaar, begon zich te vervelen. Of liever, hy kreeg lust de verveling die hem kwelde en waarmee hy gewoon was ieder te plagen die met hem in aanraking kwam, te doen veranderen van soort.

Voor Wouter nog tyd had, te verzekeren dat-i daarom niet boos was op de heeren, en er volstrekt niet aan dacht hen te ontslaan uit de betrekking van patroons, lag de boekhouder al weer gebukt over z'n memoriaal. Wel beschouwd was de toestand nog verdrietiger dan vóór Dieper's komst. Toen en nu verveelde hy zich, maar zoo-even deed-i niets dan dat.

De plechtige exodus nam op 't kantoor 'n begin ... linksom, vyf treden in de ondergang ... de keuken voorby, waar de meiden stonden te lachen en te ginnegappen, vooral om 't malle gezicht van m'nheer Wilkens, daarop volgde een donker slakhuisvormig trapjen, en twaalf korte schreden tot aan de deur van de suite ... neen, neen, uit vermoeienis van de marsch ontstond Dieper's verhitting niet!

Het naderschuiven van de bron bedierf 't monopolie waarvan onze groot-ouweluî byzondere liefhebbers waren, omdat het openstellen van konkurrentie zekere inspanning noodzakelyk maakt, die niet kan gevorderd worden van 'n "man met fortuin, zooals m'nheer Kopperlith". Zoo luidde Dieper's plechtig advies.

En tevens: of men uit zoo'n bezoek op nieuwjaarsdag en in die hitte nogal voldoende gegevens putten kan om te berekenen hoe de dokter mevrouw's toestand zou beoordeelen in 't hartje van den komkommertyd? Maar de jongeheer Pompile had nu eenmaal Dieper's getuigenis ingeroepen.

En alweer onderzocht Wouter niet, of deze maatschappelyke-stand-belydenis misschien beduidde: "ga nu maar zitten, nu! Straks als "de heeren" komen, is 't wat anders!" Deze zin kon door hem onmogelyk aan Dieper's woorden gehecht worden, omdat in zyn oog, 'n boekhouder ter-nauwernood 'n minder verheven wezen was, dan de "patroon" zelf. Het verschil tusschen deze beide standpunten ontsnapte aan z'n waarnemingsvermogen, en hy zou dus

De uitdrukking van Dieper's gelaat was één doorgaande vriendelykheid. Hy verdween 'n oogenblik in de alkoof die tegenover de vensters wand vormde, en kwam weldra terug in boekhouders-uniform, d. i. in 'n gryzen langen jas die veel beleefd had, en met 'n zwart kalotjen op z'n witte haren. Want: "soms was er tocht op 't kantoor."

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek