Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
Het wil ook heel wat zeggen, het aanleggen van zulk een Zuid-amerikaanschen spoorweg. Voor al deze staten zijn spoorwegen een noodzakelijk vereischte, daar zij de onbegaanbare wegen vervangen, overal nieuw leven brengen, het land hervormen, en der beschaving toegang verleenen. Costa-Rica, Nicaragua, Honduras en Guatemala hebben allen reeds hun denkbeeldig spoorwegnet ontworpen.
Zooals de President der Republiek, Don Pablo Iglesias zeide: "Indianen vindt men niet meer in Costa-Rica; wie hier bruin ziet, is bruin van de zon". Het is waar dat het blanke ras hier geheel overheerschend is geworden; de Spanjaarden hebben niet alleen de Indianen verdrongen, maar ook de enkele achterblijvers zijn van lieverlede verdwenen.
Het merkwaardigste van de zaak is, dat deze inwoner van Costa-Rica een neger was; doch dapperheid is dan ook een deugd, niet uitsluitend eigen aan het blanke ras. Tusschen het dorp Athene en Alajuela ontmoetten we vele boeren, die kudden kleine, zwarte varkens naar de markt brachten. Al deze lieden, mannen, vrouwen en kinderen, hadden een blanke huid.
Guatemala en Costa-Rica zijn, als 't ware, de twee polen van Midden-Amerika; het eerste kan als de Noord-, het tweede als de Zuidpool worden beschouwd. Het woord polen is hier, hoewel wij ons midden in de tropen bevinden, toch niet misplaatst; want in de twee hoofdsteden, Guatemala en San José, die beiden tamelijk hoog zijn gelegen, heerscht des winters strenge koude.
Wij hadden reeds van te voren van San José hooren vertellen dat het eigenlijk een europeesche stad was; "men had er zelfs electrische trams". Die trams bleken thans uit een enkel lijntje te bestaan; maar dit was dan ook een "schoone zaak," die het menschdom te Costa-Rica blijkbaar "veel vermaak" schonk.
In enkele havens verneemt men het gefluit van een locomotief, maar nergens is nog de verbindingslijn tot stand gebracht, die de beide zeeën zal vereenigen. Te Costa-Rica heeft de schoonbroeder van den President den aanleg dezer lijn ondernomen.
Costa-Rica is feitelijk slechts een zeer smalle strook gronds, een soort van terras tusschen twee zeeën, ter halver hoogte van een keten van vulkanische gebergten. Maar deze hoogvlakte, gemiddeld 1000 voet boven de oppervlakte der zee gelegen, wordt bewoond door een bevolking, die eenigszins verschilt van de overige Spaansch-Amerikanen, en meer tot een geheel versmolten is.
In Columbia, de eigenlijke tegenvoeter van Krakatau, zijn den 27sten Augustus onderaardsche geluiden waargenomen als zware geweerschoten. Hevige aardbevingen en geluiden werden bijna onafgebroken gehoord te Bolivar, Antioguia, Cauca en Panama, van 27 Augustus tot 1 September. Langs de geheele kust van Venezuela, Columbia, Panama en Costa-Rica werden aardbevingen gevoeld.
In Guatemala staat de reiziger dikwijls verbaasd over het verwaarloosde voorkomen van velden, wegen en akkers, doch hier krijgt men aanstonds den indruk, dat Costa-Rica goed wordt bebouwd en vlijtig onderhouden. Er zijn hier dan ook, zooals mij later bleek, verscheiden kleine grondbezitters, die uit hun bescheiden eigendom goede winsten trekken.
Chineesche koks, kleermakers, schoenmakers en waschlui verdringen er niet alleen de inboorlingen, maar concurreeren ook, en met goed gevolg, met de vreemdelingen, zoodat Noord-Amerika zijn deuren reeds voor hen heeft gesloten, en Costa-Rica heeft sedert eenigen tijd dat voorbeeld gevolgd.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek