Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 16 juni 2025
Toen, bij het licht dat straalde uit zijn eigen oogen, zag de Boschgeest dat het Elze was. Ze boog zich tot den zoom van zijn kleed en kuste het, zooals de bloemen en blaadjes het hadden gekust; en vriendelijk hief hij haar op, vragende: Elze, wat zoekt ge mij? Het leed zendt me tot u om hulp en vrede. Elze, is er geen
En fluister-sleepend langs blaadjes en bloemen, die den zoom van zijn groen kleed kusten, ging de Boschgeest zacht over het zachte mos; en waar hij ging, golfden geuren luchtig op, staken luie glimwormpjes snel hun lichtjes aan, en zeiden krekeltjes hun vredig geluk. Zoo ging hij langzaam rond door het woud, met een zachten lach in den ernst van zijn oogen.
Ze nam de wonderbloem, die ze onder haar hoofdkussen verborgen had, en lei die op haar borst. Weldra voelde ze haar leden koud en stijf worden, en verloor het bewustzijn. Toen ze ontwaakte, was het ernstige gelaat van den Boschgeest over haar heengebogen. Arm kind! zei hij. Nu ik alles weet, eer ik uw moed en uw verstand. Ge doet een goede daad. Ik ben nu dood! zei Elze, en zag om zich heen.
Ze zond een duif naar haar vader, met de boodschap, dat hij niet ongerust behoefte te zijn, als hij zou hooren dat ze dood heette. 's Nachts, toen alles stil was, sloop ze onhoorbaar het paleis uit, en ging zoo vlug ze kon naar het bosch, dat als een groot, zwart geheim haar stond te wachten. In het bosch ging zacht over het zachte mos de Boschgeest.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek