United States or Zimbabwe ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Da 'k zegge dat 't hier azeu nie 'n kan blijven duren," herhaalde hij met een soort koppigheid, in de kortbondigheid van een die niet gewend is veel te praten en slechts over enkele woorden beschikt om zijn gevoelens en gedachten uit te drukken. "'K ben hier boas en knecht terzelvertijd, bezinne; en 't moet 't ien of 't ander worden: boas of knecht." Zij zat als versteend, als versteven.

"Wie est 't?" vroeg Alfons gretig. "Ivo Smul." "Ivo Smul? En hij weunt bij boer Kneuvels!" "Sedert iergisteren 'n weunt er hij nie mier bij. Hij es mee zijnen boer in ruzie geslegen en wig-gegoan. 't Spijt de bezinne genoeg." Alfons, zijn groote, holle oogen strak voor zich gevestigd, zat roerloos te peinzen en te staren.

Haar wenkbrauwen stonden gepijnigd saâmgefronst, haar tanden beten zenuwachtig op haar onderlip en zij voelde zich in 't donker op den drempel een vurige kleur krijgen. "Joa ik, bezinne," klonk Smul's ruwe stem in de duisternis. "Wilt g' hier ne kier komen?" Hij was reeds bij de deur van den paardenstal om te gaan slapen.

Boer Lauwe zelf, als naaste buurman, stelde aan moeder van Dalen de sacramenteele vraag: "Bezinne, es 't mee ouën dank dat 't lijk uit den huize goat!" en toen moeder snikkend ja geknikt had, werd de kist heel zacht, met nauwelijks hoorbaar geschuifel van voeten, door vier mannen naar buiten gebracht.