Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 8 mei 2025
Prairiën, neen! ik zag u nooit te voren; En nu, terwijl mijn oog u overziet, Hoe bruisend stroomt op eens mij 't bloed door de aâren! Gij strekt u uit naar 't eindeloos verschiet, Gelijk een staande zee, wier groene baren Voor eeuwig onbeweeglijk zijn. Maar neen! Op eens herneemt gij de oude vrijheid weder.
Men eischte 't meerderdeel van vee en akkergaven, Ten jaarlijksch schattingrecht, en duizenden van slaven, En maagden, hemelschoon, met trippelenden voet, En wulpsch van zangstem, ter ontsteking van het bloed, Op luitspel afgerecht, en dartle schouwgebaren; En bergen smijdig goud, gezuiverd uit zijne aâren; Robijn uit Pizons kil; en hellen diamant; En d' eêlsten roofschat van het parelvoedend strand.
De welbron van het bloed Staat stil in 't vloeien, met den levensslag der aâren. Nu staat zy, sprakeloos, den krijgsheld aan te staren. Zy snikt, bedaauwt de bleeke koon Met tranen, en barst los: "Onzaligste op deze aarde! Dit dan, dit was het, ja, hetgeen mijn ziel bezwaarde! Waarom ik slapeloos, en mijmrende, en verplet, Mijn bleeke lippen drukte in 't eenzaam huwlijksbed!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek