United States or Croatia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Θεμελιωθείσα περί τα τέλη του προπαρελθόντος αιώνος και μετά ταύτα ολονέν συμπληρουμένη διά προσθήκης οροφών και πτερύγων, δι' α εδαπάνα αφειδώς τον ατελείωτον πλούτον του πλουσιόπαις νησιώτης, καθιερώσας εκεί και την ζωήν του, έστιλβε καινουργής, «Καινούργιο μοναστήρι» καλουμένη, εις αντίθεσιν των παλαιών άλλων τριών μοναστηρίων της Νήσου.

Απ' όλα τα μέρη που είχεν αρμενίσει διηγείτο εις ημάς τους στασίμους, τα οστρείδια του βράχου, όπως μας ωνόμαζεν, όλα τα θαύματα όσα είδεν· εις το όρος Άθω, όπου είχον μετακομίσει από τα μετόχια των εσοδίων της χρονιάς εις έν των μοναστηριών, το Χιλιαντάρι, όπου είχε μάθει και άλλας σλαβωνικάς λέξεις, και τον στίχον τούτον: Χιλιαντάρα μοναστήρα ντόμπρα ντόμπρα κουκουλτίτσα.

Εφρόντισε, μας ειδοποιεί κατωτέρω ο Ροΐδης, να στηρίξη και την τελευταίαν λέξιν του ιστορικού του μυθιστορήματος επί της μαρτυρίας συγχρόνου συγγραφέως. Από τα χρονικά των μοναστηρίων και από τα Συναξάρια παρέλαβε τα καλογηρικά ανέκδοτα, τα θαύματα. Εδανείσθη από τους εκκλησιαστικούς ιστορικούς και τους θεολόγους τας περιγραφάς των τελετών και τας παραδόξους θεολογικάς δοξασίας.

Επί του κ. Ροΐδου συνελέχθησαν εκ των μοναστηρίων της ελευθέρας Ελλάδος και πλείστων της δούλης διά νομαρχών και προξένων υπέρ τα 1500 χειρόγραφα, εν οις ουκ ολίγα πολύτιμα. Τούτων συνετάχθη και ετυπώθη περιγραφικός κατάλογος προκαλέσας τα συγχαρητήρια πάντων των ειδικών Ευρωπαίων. Ο κ. Ροΐδης εν τη Βιβλιοθήκη δεν ήτο υπηρέτης κόμματος.

Αλλά ταύτα ερρίπτοντο συνήθως εις το ρεύμα της Φούλδας. Ούτω εσώζετο η τιμή των Μοναστηρίων και επαχύνοντο οι ιχθύες. Το νέον ζεύγος, άμα έμεινε μόνον, γνωρίζων πόσον πολύτιμος είναι ο χρόνος, ανύψωσε τας χειρίδας των ράσων και ήρξατο αμέσως της εργασίας, της αντιγραφής δηλ. των επιστολών του Αγίου Παύλου.

Κατά τον σοφόν Αρχιγένη η εγκράτεια είναι το σφροδρότερον των αφροδισίων φαρμάκων· καλώς λοιπόν έπραττον οι Φράγκοι εξορίζοντες τα τοιαύτα φάρμακα εκ των μοναστηρίων. Ο ήλιος φωτίσας την μικροτέραν του έτους ημέραν είχε δύσει προ πολλού, ότε οι δύο οδοιπόροι, υπερβάντες τα περιφράσσοντα την Μονήν της Φούλδας εσβεσμένα ηφαίστεια, επάτησαν τέλος πάντων τας μοναστηριακάς γαίας.

Περιφρονήσας τας αγίας συμβουλάς του αγαθού πνευματικού του, και τας προτροπάς της συζύγου του ηγόρασε μοναστηριακά ότε επωλούντο κατά τμήματα, διαλυθέντων των μοναστηρίων, και δεν είδε προκοπήν έκτοτε· τουλάχιστον η θειά Ζωίτσα εις τούτο το συμβεβηκός απέδιδε την κατά πόδας καταδιώκουσαν αυτούς έκτοτε σκληράν ειμαρμένην. — Δεν του τώλεγα!