αγέρωχη

Ενημερώθηκε: 7 Μαΐου 2025

Επρόβαλε τόρα αγέρωχη, ναζού, γοργοκίνητη, θριαμβεφτική μες τα σούσουρο που ανακάτωσε, τζόγια μου, όλο το χωριό· με τα πλούσια μαλλιά της καλοχτενισμένα, ξαμολυτά στις πλάτες χυμένα· με το χρυσοκέντητο καλπάκι της, ίσα που να στέκεται απάνω στην κορφή της· με το πολυκέντιστο από πούλιες ολόχρυσες, τούρκικο μεϊτανογέλεκό της, και τα κοντοκομένα ως το γόνα πάνω φουστανάκια· επρόβαλε τόρα στο πλουσιοφωτισμένο το χαγιάτι απάνω, φανταστική τουρκοπούλα, χανούμισα ονειρεφτή, ζωγραφημένη ταιριαστά μέσα σε πλούσια φωτισμένη, ολόλαμπρην εικόνα.

Kostas Pasagianis - Μοσκιές - Διηγήματα

ΜΑΚΔΩΦ Κυλίσου μέσ' 'ς τα αίματα, πατρίς δυστυχισμένη! Ω τυραννί' αγέρωχη, γερά θεμελιώσου αφού δεν έχεις 'ς το εξής της αρετής τον φόβον! Μη κρύπτεσαι· οι τίτλοι σου δεν σου φιλονεικούνται! — Αυθέντα, σ' αποχαιρετώ! Δεν ήθελα να ήμαι ο άθλιος που με θαρρείς, κι' αν ήτο ν' απολαύσω τα κράτη που ο τύραννος 'ς τα νύχια του σπαράζει, κι' όλους της γης τους θησαυρούς μαζί!

William Shakespeare - Μάκβεθ