United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !


Απέθαναν δε εν τη μάχη εκ μεν των Βοιωτών σχεδόν πεντακόσιοι, εκ δε των Αθηναίων σχεδόν χίλιοι, μεταξύ των οποίων και ο στρατηγός Ιπποκράτης. Απέθαναν επίσης πλείστοι ψιλοί και σκευοφόροι.

Κανείς ας μη φαντασθή ότι διακινδυνεύομεν παραλόγως εις χώραν ξένην, διότι ο αγών γίνεται εις την χώραν των Βοιωτών υπέρ της σωτηρίας της ημετέρας χώρας.

Επιστρέψαντες δε εις τας πατρίδας των οι των Βοιωτών φυγάδες και όλοι οι άλλοι έγιναν πάλιν αυτόνομοι.

Κατά παράδοξον σύμπτωσιν, κατά τον αυτόν χρόνον που υπήρχον αι ταραχαί αύται, συνέβη, ώστε ολίγος στρατός Λακεδαιμονίων να προχωρήση μέχρι του ισθμού, κατόπιν συνεννοήσεώς τινος μετά των Βοιωτών.

Ο δε Δημοσθένης, διά να αρέση εις τους Μεσσηνίους, επείσθη νομίσας μάλιστα ότι και άνευ της δυνάμεως των Αθηναίων θα ηδύνατο μετά των ηπειρωτικών συμμάχων και μετά των Αιτωλών να επιτεθή κατά των Βοιωτών διά ξηράς.

Ημείς όμως δεν είπομεν ότι εμήδισαν, καθώς ούτε οι Αθηναίοι· αλλ' ότε βραδύτερον οι Αθηναίοι, τον αυτόν σκοπόν έχοντες ως οι Μήδοι, επήλθον κατά των Ελλήνων, λέγομεν ότι οι Πλαταιείς μόνοι μεταξύ των Βοιωτών εκηρύχθησαν αττικίζοντες. Σκεφθήτε εν τούτοις ποίον πολίτευμα μας διείπεν εκατέρους, ότε επράξαμεν τούτο.

Ως προς δε την διαγωγήν ημών εν καιρώ ειρήνης και εν καιρώ του πολέμου κατά του Μήδου, αύτη υπήρξεν άμεμπτος· και την μεν ειρήνην δεν διελύσαμεν ημείς πρώτοι, κατά δε τον μηδικόν πόλεμον μόνοι ημείς εκ των Βοιωτών επολεμήσαμεν διά την ελευθερίαν της Ελλάδος.

Ελθόντες όμως εις τους Βοιωτούς παρεκάλουν αυτούς να γίνουν σύμμαχοι αυτών και των Αργείων, και να ενεργήσουν από κοινού· και επειδή υπήρχε μεταξύ των Αθηναίων και των Βοιωτών δεκαήμερος ανακωχή γενομένη ολίγον χρόνον μετά τας πεντηκονταετείς σπονδάς, οι Κορίνθιοι παρεκίνησαν τους Βοιωτούς να τους συνοδεύσουν εις τας Αθήνας και να επιτύχουν υπέρ αυτών ανακωχήν ομοίαν εκείνης οπού είχον αυτοί οι Βοιωτοί· εν περιπτώσει δε αρνήσεως εκ μέρους των Αθηναίων, οι Κορίνθιοι απήτουν να διαλύσουν οι Βοιωτοί την ανακωχήν και να μη διαπραγματεύωνται εις το εξής ειμή συνεννοούμενοι από κοινού.

Αλλά και οι Λακεδαιμόνιοι έπεμψαν ταχέως πρέσβεις προς τους Αθηναίους εκείνους τους οποίους ενόμιζαν ότι ήσαν εις αυτούς ευνοϊκοί, ήτοι τον Φιλοχαρίδαν, τον Λέοντα και τον Ένδιον, φοβηθέντες μήπως οι Αθηναίοι εν τη οργή των συμμαχήσουν με τους Αργείους, και συγχρόνως θέλοντες να ζητήσουν την Πύλον αντί του Πανάκτου, και να δικαιολογήσουν την μετά των Βοιωτών συμμαχίαν των παριστώντες αυτήν ως αβλαβή διά τους Αθηναίους.

Δεν έπαυεν εν τούτοις να στέλλη έξω ιππείς, όπως εμποδίζη την εχθρικήν εμπροσθοφυλακήν από του να εισπίπτη εις τους εγγύς της πόλεως αγρούς και καταστρέφη αυτούς· εγένετο μάλιστα και μικρά τις συμπλοκή εν Φρυγίοις μεταξύ του βοιωτικού ιππικού και ενός αθηναϊκού λόχου υποστηριζομένου υπό Θεσσαλών, κατά την οποίαν οι Αθηναίοι και οι Θεσσαλοί δεν εφάνησαν κατώτεροι μέχρι της στιγμής όπου ο εχθρός, ενισχυθείς υπό Βοιωτών οπλιτών, έτρεψεν αυτούς εις φυγήν και εφόνευσεν όχι πολλούς· και εν τούτοις οι Αθηναίοι ηδυνήθησαν να συναθροίσουν τους νεκρούς των αυθημερόν και άνευ συνθήκης.