Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025


Ετοίμασε τα της αναχωρήσεώς σου· έκλεξε την συνοδείαν σου και δαπάνησε οσαδήποτε θελήσης. ΕΡΩΣ. Ο Καίσαρ και ο Λέπιδος εκήρυξαν πόλεμον κατά του Πομπηίου. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Αυταί είναι παλαιαί. Ποία υπήρξεν η έκβασις;

Καλά, ουδέποτε πλέον θα ακολουθήσω την παρακμάζουσαν τύχην σου· όστις ζητεί πράγμα τι και δεν λαμβάνει αυτό όταν του προσφέρεται, χάνει διά παντός την ευκαιρίαν. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Πίνω εις υγείαν του Λεπίδου. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Φέρετέ τον εις την ξηράν. — Θα πίω αντ' αυτού, Πομπήιε. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Εις υγείαν σου, Μηνά. ΜΗΝΑΣ. Το δέχομαι ευχαρίστως, Αινόβαρβε. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Γέμισε έως τα χείλη το ποτήρι.

Αν ήτον εις την εξουσίαν των να με κερατώσουν, θα τό καναν και πόρναι ακόμη αν επρόκειτο να γίνουν. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Σιωπή! Έρχεται ο Αντώνιος. ΧΑΡΜΙΟΝ. Δεν είν' αυτός.. . Η βασίλισσα. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Είδατε τον σύζυγόν μου; ΧΑΡΜΙΟΝ. Όχι, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Δεν ήτο εδώ; ΧΑΡΜΙΟΝ. Όχι, κυρία. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ήτον εύθυμος, αλλ' αιφνιδίως εσκέφθη περί της Ρώμης. — Αινόβαρβε. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Κυρία!

ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Πολύ καλά, τότε σιωπώ. — Ιδού ο αυτοκράτωρ. Το ήκουσες, φιλτάτη. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Ουδείς πλειότερον του αδρανούς θαυμάζει την γοργότητα. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Επίπληξις εύστοχος αρμόζουσα εις τον ανδρειότερον πολεμιστήν επιπλήττοντα ημάς επί νωθρότητι. Θα πολεμήσωμεν και κατά θάλασσαν, Κανίδιε. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Κατά θάλασσαν; Πώς άλλως; ΚΑΝΙΔΙΟΣ. Διατί, στρατηγέ; ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Διότι μας προκαλεί.

Τότε μη έχοντες άλλο τι να πράξετε, θα έχετε καιρόν να φιλονεικήτε. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Σιώπα· συ είσαι μόνον στρατιώτης. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Είχα σχεδόν λησμονήση ότι η αλήθεια πρέπει να σιωπά. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Δεικνύεις έλλειψιν σεβασμού προς τους παρόντας, αρκεί. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Καλά λοιπόν, εξακολουθήτε· εις το εξής θα είμαι αναίσθητος ως πέτρα.

ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Να σκεφθώμεν και ν' αποφασίσωμεν ν' αποθάνωμεν. ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ. Τις πταίει διά ταύτα, ο Αντώνιος ή εγώ; ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Αντώνιος μόνος, όστις επέτρεψεν εις τo πάθος του να υποδουλώση το λογικόν του.

ΜΑΝΤΙΣ. Εις το άπειρον βιβλίον των μυστηρίων της φύσεως δύναμαι ολίγον ν' αναγινώσκω. ΑΛΕΞΑΣ. Δείξε του το χέρι σου. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Στρώστε τραπέζι γρήγορα, και φέρτε κρασί άφθονο, για να πιούμε εις υγείαν της Κλεοπάτρας. ΧΑΡΜΙΟΝ. Μια καλή τύχη δόσε μου, καλέ μου μάντι. ΜΑΝΤΙΣ. Δεν δίδω τύχας, προλέγω μόνον. ΧΑΡΜΙΟΝ. Είπε μου λοιπόν μια, σε παρακαλώ. ΜΑΝΤΙΣ. Θα γίνης πολύ ωραιοτέρα παρ' ό,τι είσαι.

ΜΑΙΚΗΝΑΣ. Παύσατε, παρακαλώ, την περί των αμοιβαίων δυσαρεσκειών συζήτησιν, λησμονήσατε δ' αυτάς εντελώς, ενθυμούμενοι ότι, η παρούσα στιγμή σας επιβάλλει την συμφιλίωσιν. ΛΕΠΙΔΟΣ. Πολύ φρονίμως ωμίλησες, Μαικήνα. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Ή αν επί του παρόντος συμφιλιωθήτε, δύνασθε να επανέλθετε επί του θέματος τούτου, όταν δεν θα γίνεται πλέον λόγος περί του Πομπηίου.

ΑΓΡΙΠΠΑΣ. Τω όντι έπλεξε και εις τους δύο τα μέγιστα εγκώμια. ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Αλλ' αγαπά περισσότερον τον Καίσαρα. — Και όμως αγαπά τον Αντώνιον.

ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Δεν έχουν διπλήν συμασίαν οι λόγοι μου. ΑΝΤΩΝΙΟΣ. Καλλωπίζεις αυτούς δι' ωραίων λέξεων. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Ήκουσα λοιπόν αυτό· και ότι ο Απολλόδωρος έφερε.... ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Αρκεί πλέον. — Είναι όπως το είπε;. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Τι σε παρακαλώ; ΑΙΝΟΒΑΡΒΟΣ. Έφερεν εις τον Καίσαρα μίαν βασίλισσαν εντός ενός στρώματος. ΠΟΜΠΗΙΟΣ. Τώρα σε αναγνωρίζω· πώς έχεις, στρατιώτα;

Λέξη Της Ημέρας

παρακόρη

Άλλοι Ψάχνουν