United States or South Korea ? Vote for the TOP Country of the Week !
Daor kenne wij mekaor van haver tot görte en van older tot older en wij kent ook al de kinders en 't dienstber volk, jao zölfs 't kastentuug van mekaar. As ter eene een nije bokse krig, weet dat 't heele loeg. Halfweg hueld ik is stille in een klein harbargien, maor ik had geen rust en mus vort. Mue wuerd ik niet, contrarie, ik luep hoe langer hoe harder.
Dat jueg er met de peerde in de tente en der weer oet en dat zat op de peerde en stund op de peerde en danste op de peerde en soms wassen de peerde boven en dat wipte over vlaggen en deur hoepels met pampier beplakt en dat hoelde en dat klapte met de zwöppe........ 't doezelde mij veur de oogen en soms wuerd het mij benouwd um 't harte.
Toe kreeg hie een mes en roef de koppen waren der of! Daornao sneed ie van beiden een ende hals weg en wol der nije kunstpiepen inzetten, maor ie wuerd ruepen, om effenties onder te komen, daor was ter eene die hum absluut mos spreken. »Past er op! zee ie tegen nummer drie das je niet wegloopt." 't Was maor een ummezien en hij was ter weer en toe an 't wark.
Ik wuerd kregelig toe Jaaije mij over die Grönneger reize zoo ofjakkerde en kreeg de Steenwieker almanak oet de laotaofel, um ees nao 't weer te zien op vieftien November Anno Christi 1877. Regen en wind zee Don Antonio. Dan gao'k dacht ik want, zee onze olde doomnée, de almanak zeg 't aaltied net anders umme as 't wordt.
't Volk slueg in de haande dat 't en aord hadde en ik ook, maor toe eene van die juffers op de rugge van 't peerd gunk liggen, wuerd 't mij al te slim en te onfersoenlik en ik dee de haende veur de ooge maor keek toch tusschen de vingers deur, bij vergis. En wat konden ze, as ter zoo in de haande wuerd ehouwen, mooi niegen.
Naodat ik nou al mien wederwaordigheden hadde rond ewest, wuerd het zaggies an beddegaonstied. Ik gaf Hindrik en Margien en Roelf Balder en zien vrouwe de haand en drukte in ieder de ziene stillegies en gulden. As oeze veurvaoders beholden van een reize kwammen, lueten ze Zundags van de preekstoel en dank zegginge doen.
Onze Willem wuerd weer beter en wat wassen we toe riek. Daor ligt ze nou met heur vieven en we wollen der gien eene van missen, veur 't heele rieke Grönningen niet." Heur man knikte, terwiel ze zoo sprak en schreide en lagte tegeliek, met het heufd, krek of ie zeggen wol: »braof zoo, riek binne we!" Ik zweeg stille ik kun ok gien woord zeggen.
Kik de onbekende een beettien zwart, dan gef hi hum een schop en zeg: het compelement aan de familie. Wat zeg je daarvan boertje?" »Ik zegge niks" zee ik. Van Assen tot Grönningen was alles stil in de wagen. De hoezaor sluep en ik hueld mij of ik sluep, want ik was bange dat hie weer wakker wuerd.
Margien had de koffie al klaor, ik schunk Jaaije en koppien in en kreeg het sukerpottien oet de kaste en reurde er wat broene deur en bragt Jaaije dat in 't bedde. Hier vrouw zee ik 't piepte dij van nacht in de börst, net as en örgeltien dat van de wieze is drink is! Jaaije wuerd er andoenliek van en drunk, en eer ze 't heufd weer onder 't dek stopte, zee ze: doe der dij ook en scheppien in!
Woord Van De Dag