United States or Jamaica ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hoe heeft vóór allen aan mij dan, aan mij zich voltrokken 't Nameloos wonder?! ............................................................. ............................................................. Het is mijn ster, het is de sterke liefde, die niemand kan verstaan en niemand ziet, die alom heerscht, die al vertroost wat griefde, die stralend schoon uit alle dingen schiet.
De droefheid die zij om Philippa's gewaande dood betoond heeft, is mij troostend geweest." Bij deze woorden opende Willem opnieuw zijn boek en las met luider stem "Jezus Christus, zaligmaker, ontferm u mijner zuster Door uw bitter lijden, verlos haar o Heer! Sancta Maria, Moeder Gods, ik bid u, aanhoor mij, vertroost haar in de donkere kerker, o Heilige Maagd!"
En ook die liefelijke Goddelijke barmhartigheid, waardoor Hij met ontferming bewogen is over mijne ellende. O, wat heeft ook die Goddelijke barmhartigheid mij vertroost! Toen ik een kind was, vleide ik wel 't hoofd tegen de borst mijner moeder, als ik wat van haar begeerde, en o met wat goede moederoogen zag ze mij dan aan! Maar wat is de moederliefde nog bij de ontfermingen Gods?
Eene stem is gehoord in Rama, geklag, geween, en groot gekerm; Rachel beweent hare kinderen en wil niet vertroost wezen, omdat zij niet meer zijn. Mr. Haley en Tom hotsten op den wagen voort, ieder voor eene poos in zijne eigene gedachten verdiept. Nu is het met de gedachten van twee menschen die naast elkander zitten, zonderling gesteld.
Zij heeft ons den weg doen vinden tot den Vader van Liefde, dien u God en wij Allah heeten. Wij voelen ons zoo onuitsprekelijk gelukkig met dien gouden schat in ons, de overtuiging, het innige geloof aan het bestaan van een Vader van Liefde. Dat geloof doet ons alles in een ander en gelukkiger licht zien; het verzoent en vertroost en maakt ons vrijer en gelukkiger.
Toornig riep de schout: "Gij hebt mannen voor u, geen kinderen." De oudste der schepenen vroeg: "Hebt ge anders niets te zeggen, dan dat ge onschuldig zijt?" Zij zag hem glimlachende aan, want een stem had haar zacht toegefluisterd: "Wees vertroost, moeder. Zoowaar de ziel van uw kind in den hemel is, zoo waar zal uw onschuld blijken."
Deze gedachte vertroost de kinderen, zij zijn trotsch op de lichaamskracht der hunnen. Dien nacht, blijft men tot elf uur bij den vader waken, daarna geven allen aan den slaap toe; en Jean Louis rust daar weer alleen, met zijn ondoordringbaar gelaat, dat nog altijd schijnt na te denken. Bij het aanbreken van den dageraad, begeeft Jozef zich op weg naar Cormiers, om den pastoor te verwittigen.
Maar de geringe luidjes langs den Voerweg waren op, en kwamen, als wij voorbijreden, aan het open venster en in de deur, en keken zoo bedrukt, en schudden zoo weemoedig het hoofd; want daar ging die goede beste dokter, die er in die vijfendertig jaren zoo velen geholpen, en zoo velen, die hij niet helpen kon, met zijn hartetaal en deelnemend gezicht vertroost had, en die ook "voor ons menschen" zoo goed was geweest!
Deze zette zich naast den zieke neer, hoorde zijn klachten aan, en ging toen heel eenvoudig aan het praten over het woord uit de Geloofsartikelen, dat hemzelf eens vertroost had: Ik geloof de vergeving der zonden. »Maar,« zei hij er bij, »het is niet genoeg te gelooven, dat de zonden aan David en aan Petrus vergeven zijn.
"O Teddy, het spijt mij zoo, het spijt mij zoo vrééselijk; ik zou mij zelf wel willen doodsteken, als dat iets helpen kon. Ik wou, dat je het niet zoo hoog opnam, ik kan het niet helpen; je weet, dat liefde zich niet dwingen laat!" riep Jo, bedroefd en berouwvol, terwijl zij hem zachtjes de hand op den schouder legde en aan dien lang verleden morgen dacht, toen hij haar zoo vertroost had.
Woord Van De Dag