United States or Ghana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Wij daalde' in koelte van laurieren-dreven En dwaalde' omhoog door een hoog, Oostersch woud Van glans-zwart bamboes, blinkende magnolen, Tot we, op 't terras, dien teêrsten droom in-dolen t Ver over 't meer-azuur het doomend goud Der eeuw'ge sneeuw, in 't lucht-azuur versteven! Lago Maggiore, 1909 Raadsel van 't Oogenblik!
Janneken en Mieken kropen nog dichter bij een en trokken het hooi over hun lyf; maer de wind, die in het huis sloeg, was zoo koud en zoo scherp dat de twee onnoozele schaepkens al gauw versteven waren van de koude.
Boeren en gendarmen hielden onophoudelijk de wacht: arme stumperds werden doodgeschoten; anderen vond men op de velden 's ochtends dood liggen, versteven van de kou, omgekomen van gebrek.
"Da 'k zegge dat 't hier azeu nie 'n kan blijven duren," herhaalde hij met een soort koppigheid, in de kortbondigheid van een die niet gewend is veel te praten en slechts over enkele woorden beschikt om zijn gevoelens en gedachten uit te drukken. "'K ben hier boas en knecht terzelvertijd, bezinne; en 't moet 't ien of 't ander worden: boas of knecht." Zij zat als versteend, als versteven.
Hij rilde en zijn tanden klapperden. Wat voelde hij zich ver van huis en eenzaam, eenzaam en verlaten, alsof hij nooit zijn eigen warm en gezellig boerderijtje, met zijn vrouw en kind terug zou zien! Zijn handen waren ijskoud, als versteven, om de teugels geklemd en zijn dijen en knieën zóó doorweekt, dat hij het water, als koud-kruipende slangetjes, tot in zijn kousen voelde druipen.
Wel poogde Rozeke soms haar prestige van bazin nog te doen gelden, maar zij voelde zich nog steeds zoo heimelijk bang voor hem; en bij de minste opmerking keek hij haar aan, zóó vrijpostig en brutaal, dat de woorden in haar mond versteven, terwijl zij, telkens kleurend als van schaamte, dadelijk den blik ten gronde sloeg.
»Waren we door dat ongeluk met onze tros niet genoodzaakt geworden om terug te keeren, dan hadden we misschien toen het schip brak nog enkele schipbreukelingen kunnen oppikken; maar toch, de meesten zullen, zóo als zij in 't water vielen, wel versteven zijn geweest van de koû of verpletterd zijn geworden tegen de keien van het Noorderhoofd.
Op de knieën gehurkt, keek-ie naar 't machtloos gedobber van 'n groote bliek, die telkens op 'r buik dreef, dan weer 'n trillend vinslagje deed. Versteven van kou, klappertandend, zat-ie te lóéren, met de drift van 'n wanhopig-uitgehongerd beest. "'k Wou da'k 'n hengel had", zei Jan, z'n armen stevig klappend als 'n kouwe schipper: "zeg gane jullie dat nou heusch thuis vrete?"
"Zet niet zoo'n smòèl op!" , raasde hij, de schippertjes, die mee begonnen te keffen, 'n trap gevend: "wat doet 't 'r toe of ze leeg binne!" Het was geen correcte uiteenzetting. Het bad wachtte. De thee kookte. De eieren versteven. In eene behoorlijke familie pleegt men zichtbaar op te staan.
Toen zag Juliaan in den witten uchtend-schemer konijnen heen en weer springen bij den rand van hun hol. De twee dassen stortten er zich dadelijk op, beten in het wilde weg, en vermorzelden hun de ruggegraat. Weldra kwam hij dan in een bosch. Op het uiteinde van een tak sliep een korhaan met den kop onder de vleugels, versteven van kou.
Woord Van De Dag