United States or Laos ? Vote for the TOP Country of the Week !
En als hij er nog aan dacht, zocht hij zich diets te maken, dat dit zoo erg niet was. Welk plaatsje had hij dan gevonden? De schoenmaker was een groot liefhebber van visschen, niet met den hengel, maar met netten. Eigenlijk was hij zoowel visscherman als schoenmaker.
Twee kinderen waren aan het hengelen in de schaduw van een boom. Het oudste, dat geheel in zijn werk verdiept was, trok zijn hengel voorzichtig uit het water; het jongste, dat in het gras lag, ondersteunde zijn blond, verwaaid hoofd met zijn hand, terwijl hij met zijn groote, peinzende oogen in het water staarde. Waaraan dacht hij?
Ebisu en zijn vader Daikoku worden gewoonlijk te zamen uitgebeeld: de God van den Rijkdom gezeten op balen rijst, terwijl hij de Roode Zon met één hand tegen zijn borst drukt, en met de andere den rijkdom schenkenden Hamer vasthoudt, terwijl Ebisu wordt uitgebeeld met een hengel en een grooten tai visch onder den arm. Hotei.
Hij ging heen, met zijn hengel en zijn net, zeker dat hij niemand ontmoeten zou, want het was nog een heel uur vóór oosterzon, wat in Vlaanderen vijf uren zeggen wil. Klaas kwam aan de Brugsche vaart, niet verre van de zee. Hij schoof het aas aan den haak, wierp de lijn uit en liet ook zijn net in 't water zinken.
"In de vest bij de Koepoort," antwoordde Berkheij: "en wil je eens zien, wat ik gevangen heb?" Dit zeggende hief hij zijn hengel omhoog en lichtte uit den aker een visch op, die nog aan 't snoer vastzat. "Een botje!" riepen de omstanders. "Ja! maar welke soort?" vroeg wederom Berkheij: "hebt gij een van allen ooit in onze wateren zulke bot zien komen?"
De snoer was maar half afgewonden, de dobber schommelde dichter onder den wal, een witte dobber met een rooden kop. Zoo lag de hengel onder zijn hand. Hij behoefde z'n ander gevisch niet te storen wanneer de dobber wat afdreef; hij had maar even te bukken, als hij eens verleggen wou of meende dat het daar nopte.
Aan de bron bij de brug gekomen zijnde, verzocht Antoine ons weder om stil te houden en de paarden te laten drinken, ik beschouwde ondertusschen nog eens het schoone gezigt dat men hier heeft. Wij hadden aan den kant van de Gave hier en daar menschen gezien, die forellen met den hengel vingen.
De voornaamste straat, ter wederzijde omzoomd door fraaie, druk bezochte winkels en magazijnen, strekt zich tot aan de overzijde uit en brengt u in het open veld, en terwijl vlak in de nabijheid, hijgende en blazende toeristen bezig zijn, de steile berghellingen te beklimmen, zitten gansche reeksen van kalme visschers langs de kaai en werpen den hengel uit naar de talrijke bewoners der groenachtige wateren, spartelende en zwemmende in de snelvlietende rivier; of wel klieven scherpgepunte gieken den stroom, terwijl de roeiers, in hunne gestreepte tricots en met bloote armen, met rhythmische slagen de riemen op en neer doen gaan.
"Ik heb nergens trek in," zeide Reede, de angelroede verstoord tegen den grond werpende. "Daar komt de Jonker zelf aan. Wil ik den hengel maar naar huis brengen?" "Neen! ja, ja toch, en laat Joan maar komen: ik zal hem toch moeten spreken," zeide de Baron, half beschaamd over zijn onzekerheden.
"En een bewijs, dat het zeewater binnenstroomt, en de verlossing op handen is," vervolgde Berkheij: "hier Sinjoren!" schreeuwde hij uit al zijn macht, terwijl hij naar de Spanjaards keek en zijn hengel heen en weder slingerde: "hier is versche zeebot! en morgen toon ik u een schelvisch, zoo gij niet voor dien tijd verzopen zijt."
Woord Van De Dag