United States or French Guiana ? Vote for the TOP Country of the Week !


't Was iemand, die daar blijkbaar geplaatst was, om op te passen en den doortocht te beletten. Jean Valjean trad achteruit. Het punt van Parijs, waar Jean Valjean zich bevond, tusschen de voorstad St. Antoine en la Râpée, is er een van die, welke door de nieuwe verbouwingen geheel en al veranderd zijn, en welke veranderingen volgens sommigen ontsieringen, volgens anderen verfraaiingen zijn.

Hij had een scherpen neus, waarop een gouden bril zijn flauw-grijze oogen beschermde. Dat is nu onze Antoine..., het eenig kind dat over bleef van de vier .... Antoine, dat is de familie Snepvangers, waarover wij gesproken hebben. De drogist zei hoe aangenaam het hem was te mogen kennismaken met de familie, pluisde onderwijl aan zijn vlasblond geitenbaardje. De badkuip werd vergeten.

Niettegenstaande haar talrijke successen, zoowel in de "Comédie Française", het "Odéon", de "Vaudeville" als in het "Théâtre Antoine" is het haar toch nooit mogen gelukken de ster van een vast gezelschap te worden of een duurzame plaats in het hart der Parijzenaars in te nemen.

Men bezit en verwacht. Men heeft nog den tijd voor zich, om te raden. 't Is op dien dag een onuitsprekelijke gewaarwording, op den middag te zijn en aan middernacht te denken. De vreugd dezer beide harten stroomde over op de menigte, en deelde zich aan de voorbijgangers mede. Men bleef in de straat St. Antoine voor de St.

Hetwelk doende, Jean Charles Bernard Antoine Racier ... Cadet!" "Maar bij me ontslag gaan 'k netuurlijk sebiet na me kostvrouw, die me de zeve en negetig gulde teruggaf, waarop ik haar 'n briefie van tien gulde presanteer voor de moeite; maar dit geschiedde onder vier ooge in de binnekamer. 'k Kom daar netuurlijk alleen as 'k wat heb.

Ze weet niet wat ze ziet.... Ja toch: Aan deze zij van de bonte krijgsgroep treedt hij, Antoine, blootshoofds met verwilderde haren naast een te paard gezeten "duivel" voort. Zijn bovenkleeren schijnen hem in een fellen strijd van 't lijf gescheurd.

Antoine doet precies zoo, hij kan Mijnheer Newton de hand geven... Eergisteren vraag ik hem om wat suiker in de pap, te doen... Ik geef de pap aan de kinderen en zij willen ze niet eten... Ik proef, en de pap is zoo zout als brak! Marieken, Marieken, suste de Drogist gevleid. Als hij maar geen gedichten begint te maken, zei de Loodgieter bekommerd.

Aan tafel praatte hij opgewekt en onbekommerd met Antoine en Marieken, met Madame Craen en zijn vrouw. Maar de tijd viel hem lang. Hij verlangde naar en vreesde de komst van den President om den uitslag te kennen, 't Werd avond en de stemming een beetje gedrukt. Dan klonk de huisschel onzeker, 't Is mis, peinsde Snepvangers. Beschroomd stonden President en verdierenpikker voor hem.

Papa heeft me verkeerd begrepen, ik ook verbind de wetenschap aan den godsdienst... geloof sluit geen wetenschap uit... Ja, 't is wat te zeggen in de wereld, gaf Snepvangers nu berustend toe en begon ditmaal opnieuw te kluiven. Het woord molecule moet ik onthouden, dacht hij, terwijl hij wat appelmoes op zijn bord nam. Ik ben neo-thomist, speelde Antoine onverstoord uit.

Toch!... Een pater heeft in de kerk komen prediken dat oorlog een straf is omdat de menschen te slecht geleefd hebben!... Dat had hij niet mogen zeggen, Snepvangers... Ik geloof u, zei Snepvangers zacht, maar nu is de wereld zot... Er komt een nieuwe tijd, Snepvangers. Antoine was in die dagen dikwijls afwezig, en Marieken verving ham achter den toog.