United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijn medgezel volgde dit voorbeeld en weldra waren al de vechtenden rechts en links teruggestoven, en bleven alleen Schaeck en Berkheij nog over, die beiden met bebloed gelaat en vaneengereten kleederen op den grond lagen te worstelen en het niet schenen te willen opgeven.
"Om 't even," zeide Schaeck: "Berkheij moge een Geus zijn, 't is in allen gevalle een Leidsche jongen, en die andere is een vreemde trosknaap, dus, ik trek voor de Leidenaars partij." En meteen door de omstanders heendringende, sprong hij op de twistenden toe, en pakte den vreemden trosknaap bij den kraag. "Hei daar!" riep hij: "laat dien jongen los: je ziet immers, dat het je portuur niet is."
Met de rechterhand, welke hij nog vrij had, tastte hij in de borst, greep den kogel, die aldaar verborgen was en smeet hem, onder het uiten van den kreet: "vang!" met zooveel behendige wisheid over 't water, dat de kogel juist voor de voeten van Berkheij in 't schuitje viel. Op 't zelfde oogenblik waren de Spanjaards toegeschoten en de arme knaap door een zestal handen aangepakt.
"Ja, ja! dat is zoo!" riepen Olfert en Piet Pietersz. ter bevestiging. "Ei zoo?" zeide Pieter Adriaansz.: "maar mij dunkt.... waart gij de knaap niet, wien ik verleden zomer vechtende vond met denzelfde, die u thans te hulp is gekomen?" "Ja, Heer Burgemeester!" antwoordde Berkheij. "Juist! Hij wilde u toen de hand niet geven. Zijt gij dan sedert goede vrienden geworden?"
Tegen hoe laat?" "Te middernacht," antwoordde Arentsz.: "ben ik met het aanbreken van den dag niet terug, dan reken je maar, dat ik den Spanjool in handen gevallen en dood ben als een pier." "Kan ik niet meegaan?" vroeg Berkheij. "Onmogelijk," antwoordde 't Leeuwtje: "vooreerst is 't een zending, die mij alleen belast is: in de tweede plaats kan een er lichter doorkomen dan twee.
De Heer van Noordwijk gaf hem 't gevraagde en, nadat de beide Heeren nogmaals den knaap hartelijk de hand geschud en goede reis gewenscht hadden, verliet hij hen en begaf zich naar de woning van Berkheij, aan de Lange Vest bij de Marepoort.
Berkheij, nederduikende, sloeg den arm om de knie van Schaeck, met oogmerk om hem van de baan te lichten; doch de andere pakte hem zoo geweldig bij den strot, dat hij het been moest loslaten en zijne handen gebruiken om zich van den greep zijns vijands vrij te maken.
De omstanders zagen om: de burgers weken eerbiedig terug en de soldaten maakten bedremmeld plaats: een hunner nam den trosknaap bij de schouders en schoof hem op zijde, terwijl Berkheij, die inmiddels bekomen was, Schaeck bij de mouw trok en hem influisterde: "Pak u weg, daar is onze nieuwe Burgemeester."
Hoe donker het ook ware, Arentsz. werd terstond twee dingen gewaar: vooreerst, dat een half dozijn Spanjaards op 't alarm afkwamen, ten anderen, dat Berkheij met zijn schuitje midden in de vest lag.
De krijgsmanoeuvre, hoeveel eer zij deed aan de tactiek van den bevelhebber, was echter niet zoo vlug in haar werk gegaan, of Berkheij had er van verre iets van bespeurd en terstond van zijne zijde besloten, daarvan partij te trekken ten zijnen eigenen voordeele en ten verderve van den vijand.
Woord Van De Dag