United States or Bulgaria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zijne Genade ging rechtop zitten en keek mijn vriend ijskoud aan. "Is dit scherts, mijnheer Holmes? Het is toch waarlijk geen onderwerp voor zoodanige grap." "In het geheel niet, Uwe Genade. Ik was nooit ernstiger in mijn leven dan op dit oogenblik." "Wat bedoelt u dan?" "Ik bedoel, dat ik de belooning heb verdiend. Ik weet, waar uw zoon is en ik weet, wie hem hebben vastgehouden."
Als gij hem goed beziet, zult gij merken, dat hij niets meer heeft van zijn duivelschen staat, uitgenomen zijn ijskoud lichaam, en ook zijn gezicht, dat glanst lijk, in de oogstmaand, de branding der zee, als donder op handen is. En Joost Damman sprak: Zwijg, tooveres, gij doet mij verbranden!
De mannen zetten de berrie neer; en bij het gele schijnsel der lantaren zag ze hem daar machteloos onder een deken op een matras uitgestrekt liggen: het hoofd akelig gezwollen, geschonden, bemodderd en bebloed, de oogen toe, de ademhaling zwak en reutelend. Zij zeide niets, zij staarde, ijskoud, met droge oogen. Achter de berrie drong de menigte in 't deurgat op.
Van een weelderig bosch en een goed bebouwd land kwamen we nu in een kale, dorre streek, maar in meer bewoonde en bezochte oorden. Omstreeks half twaalf gingen we lunchen in de schaduw van een brug, en toen we onze flesschen in het stroompje wilden vullen, riep een voorbijgaande Bosniër ons toe, dat er aan den oever wat hooger een bron was, waar het water ijskoud en kristalhelder was.
"Toen zeide mij de eerste, dien ik gezien en ondervraagd had, toen ik de stad binnenging: Waar gaat ge heen? Weet ge niet, dat ge sinds lang dood zijt? "Ik opende den mond om te antwoorden, maar zag dat niemand meer bij mij was." Madeleine werd wakker. Hij was ijskoud. De koude ochtendwind deed de opengebleven ramen op hun hengels draaien. Het vuur was uitgegaan. De kaars brandde in de pijp.
Werkelijk zat daar de generaal, stokstijf en onbewegelijk als een doode; zijn hoofd was op gedwongen wijze naar ééne zijde gekeerd, en zou mogelijk dieper zijn neergevallen, zoo het latwerk van het priëel, nog maar weinig door de dunne bladeren bedekt, het niet tegengehouden had; zijn gelaat zag blauw bleek, als ware hij geworgd; zijne oogen stonden strak en wijd open, maar het was blijkbaar dat zij niet zagen; zijne gelaatstrekken waren akelig verwrongen; de armen hingen als verlamd langs het lichaam; de hand die Rudolf losliet viel roerloos neer en was ijskoud, toen ik die vatte om te onderzoeken of de pols was te vinden.
"Ik was in dien tijd zestien, Cleopatra tien jaar oud, en ik werd eerst ijskoud en toen weder warm, toen ik, na het vertrek haars vaders de kleine Arsinoë haar zusje hoorde toefluisteren: "Ja, wij zullen haar haten!
"Dan zoudt gij u schamen, nietwaar, dat men u in een vertrouwelijk gesprek zag met de kamenier der Freule Van Sonheuvel? Zoek u niet te verontschuldigen: ik ken sedert lang dat ijskoud hart, hetwelk zich alleen voor het eigenbelang opent: ik weet, dat gij u zelven tot het eenige doel maakt van al uw wenschen, verwachtingen en handelingen."
Ik geloof om acht uur, juffrouw. O... hier... maar dadelijk, wil je? Subiet, juffrouw. Gerard ging, met den brief, en Eline bleef staan, bijna wezenloos. Zij hoorde Gerard de trap afgaan, zij hoorde hem de zware voordeur achter zich dichttrekken. Verder bleef het groote huis stil. En een kille schrik vloeide als een ijskoud water Eline over de huid.
Maar in z'n achterhoofd was een plek ijskoud en daar dacht hij: "Dit is de wraak, zij boet voor een wereld"... De Duivel zat in "de Kroon," in 't midden, bij een pilaar. Hij legde z'n dunne gouden horloge voor zich op 't tafeltje. De twee knobbels op z'n voorhoofd waren grooter dan ooit. "Kwart over achten. Consummatum est." Iemand tikte op z'n schouder.
Woord Van De Dag