United States or Madagascar ? Vote for the TOP Country of the Week !
En elke pelgrim geeft dan een zilverstuk, soms wel een gouden florijn, aan den gelukzalige, die door zijne genezing heilig geworden is en alzoo met vrucht voor de anderen kan bidden. Uilenspiegel sprak: Waarom doet de rijke mijnheer Sint-Remaclus zijne genezingen betalen, lijk een pillendraaier?
Het bloed dat er in was, liep er uit, droop van onder zijn wambuis met groote droppelen op de steenen der kerk. En rechtspringend en de armen uitstrekkend, riep hij blijde: Ik ben er van af! En al de bultenaars riepen te zamen: Gezegende Sint-Remaclus, genadig zijt gij voor hem. Groote heilige, neem den mijnen ook weg! Ik zal u een kalf offeren. Ik, zeven schapen. Ik, de jacht van één jaar.
Remaclus; wij gaan naar het graf van den heilige, om van hem te verkrijgen wat onze herten verlangen: ons ontlasten van dat vernederend pak op onzen rug. Uilenspiegel hernam: Zou ik van Sint-Remaclus niet kunnen verkrijgen wat mijn herte verlangt: onze arme gemeenten ontlasten van den bloedigen hertog, die als een looden bochel op de Nederlanden drukt?
Uilenspiegel kromde zijnen rug en zuchtte, terwijl hij er aan voelde: Genade, doorluchtige heilige, 't Is de kastijding. Tusschen mijne schouderen voel ik een geweldige pijn. Laas! ai! Vergiffenis, mijnheer Sint-Remaclus, Ga voort, pelgrim, en laat mij hier, als een vadermoorder, in alleenigheid weenen met mijn berouwhebbend herte.
De bultenaars liepen achter hem en schreeuwden: Daar is hij, de gedoemde, de lasteraar! Hoeveel weegt uw versche bult? Ik zou er een zak van maken, om mijne daalders in te steken? Heel uw leven hebt gij den spot gedreven met ons, omdat gij recht waart; nu is 't onze beurt! Gezegend zij Sint-Remaclus!
Ja, vervolgde de deken, ja, groote heilige, ja, Sint-Remaclus, die, sedert uw glorierijken dood, negen en dertig mirakels gedaan hebt, neem van zijne schouderen het gewicht, dat er op drukt, opdat wij uwen lof kunnen zingen in de eeuwigheid der eeuwigheden, in soecula soeculorum! En vrede op de aarde aan de bultenaars, die van goeden wil zijn.
Als de andere bultenaars dit hoorden, stieten zij blijde kreten en spraken zij: Sint-Remaclus, als gij bulten kunt maken, kunt gij er afnemen ook. Neem onze bulten weg, mijnheer Sint-Remaclus. Intusschen was Uilenspiegel opgestaan en voortgegaan. Aan de deur eener taveerne van de eenzame voorstad, zag hij aan eenen stok twee verkensblazen hangen, een teeken, dat het daar pensenkermis was.
De deken hielp hem, bleef bij hem staan en deed hem knielen. Uilenspiegel gehoorzaamde en bleef met gebogen hoofde zitten in die deemoedige houding. Na een kort inwendig gebed, zeide de eerwaarde geestelijke met heldere stem: Kinderen en broeders in Christus, aan mijne voeten ziet gij den grootsten zondaar en lasteraar, dien Sint-Remaclus ooit met zijne woede trof.
Woord Van De Dag