United States or Poland ? Vote for the TOP Country of the Week !
O, Beatrice, ik wil u zeggen wat ik niemand nog ooit gezegd heb: ik ben eenzaam en ongelukkig. U uitgezonderd, geloof ik niet dat er iemand is, die werkelijk belang in mij stelt die met mij sympathiseert. Dat zal wel mijn eigen schuld zijn, en het klinkt vernederend, en in zekeren zin zelfzuchtig, het te zeggen. Ik zou het ook aan geen andere levende ziel gezegd hebben dan aan u.
Zij is ook te schoon, te trotsch zij heeft een te eigenaardig karakter, om zich binnen de enge grenzen te beperken, die om eene vrouw getrokken zijn." Hij had dat moeten bedenken, meende hij; hij moest niet altijd en altijd weder trachten, haar tot zijne denkbeelden over te halen, dat was vernederend voor haar; zij had gelijk ontstemd te zijn, zijne schoone, trotsche verloofde.
Indien de mensch de vrucht ware van eene afzonderlijke schepping, dan zou die overeenkomst met andere levende soorten geen reden van bestaan hebben. Zij zou zelfs bijzonder vreemd, onverklaarbaar en vernederend zijn. Doch indien wij de hoogste tak zijn van den boom des levens, dan kan alles langs natuurlijken weg verklaard worden.
Nu ging hij koel en rustig voort: "Ik wil maar één ding zeggen en ik bid je, mij bedaard aan te hooren. Zooals ge weet, beschouw ik jaloezie als een vernederend en beleedigend gevoel en zal er mij nooit door laten leiden. Er zijn echter bepaalde voorschriften der goede zeden, die men niet uit het oog mag verliezen.
Had hij eene rol gespeeld, hij zou het vernederend hebben moeten vinden, te bedelen om een jawoord; en onder den indruk dier pijnlijke gewaarwording zou dat jawoord-zelf al zijne betoovering voor hem verloren hebben. Of is een man, voor het minst, niet even goed als eene vrouw, en is het eene aanbod het andere niet waard?
En om zijn vader niet te veroordeelen, met wien hij leefde en van wien hij afhing, vooral echter om zich niet aan zijn gevoeligheid over te geven, die hij vernederend achtte, poogde hij dien oom, die gekomen was om zijn rust te verstoren, niet aan te zien en niet aan datgene te denken, waaraan hij hem herinnerde.
Later, als de strijd binnen de Antwerpsche wallen gevoerd wordt, tracht hij zich nuttig te maken, al wordt hij dikwijls om zijn kinderlijk tenger uiterlijk vernederend afgewezen. Buiten weet van zijn vader laat hij zich als vrijwilliger opschrijven, zoodra meer manschappen worden gevraagd. Vader ontdekt hem in de rangen, bij een schouwing, en doet hem er uit komen.
»Zouden wij ons niet als krijgslieden kunnen vermommen?" vroeg Zopyrus. »Het is wat al te vernederend, voor zulke bedrieglijke schacheraars te worden aangezien. Hoe zoudt gij bijvoorbeeld er over denken, als wij ons voor Lydische soldaten uitgaven, die in het Egyptische leger dienst komen nemen, om eene straf in het vaderland te ontgaan?"
Moet ik mij beroepen op uw gevoel van eigenwaarde, Liesje?" Zij antwoordde niet, maar zag haar vader bijna vertoornd aan. "Nelly's moeder is ook het slachtoffer van zulke berekening, mijn kind! Hebt gij haar ooit beschouwd als iemand, die te benijden is? Moet het voor haar niet een vernederend gevoel geweest zijn, te weten, dat haar echtgenoot haar slechts als toegift bij haar vermogen beschouwde?
"En ik," zeide Rodolphe, "heb mij door den kassier van de Echarpe d'Iris een voorschot laten geven van dertig francs, onder voorgeven, dat ik mij moest laten inenten." "Het is vandaag dus Heiligendag," zeide Schaunard; "ik alleen heb niets gekregen, dat is toch vernederend." "Intusschen," viel Rodolphe hem in de rede, "handhaaf ik mijn uitnoodiging voor een diner." "En ik ook," zeide Colline.
Woord Van De Dag