United States or Russia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Hij sprong in het schuitje, dat daar grauw en oud te droomen lag, stak van kant en wrikkelde rechtstaande, stroomop. De regen danste over het water met een breed rhythmisch geluid. Het zingende water was zoo aanlokkelijk! En hij, mestnat, wroette en wrikkelde met den riem zoo krachtig in het water, dat de opstroom schuimend tegen het voorsteventje plaste. Hij zong.

Hier en daar ontbraken de horizontale schappen, die eenvoudig door rechtstaande aangespijkerde plankjes vervangen waren; zoodat het ding afwisselend jaloezie en blind was.

Hier plaatste hij haar zachtjes op het gras van de voorhof, en ging in het overblijvend gedeelte van het gebouw. Tussen al de rechtstaande muren vond hij nog een zaal, welkers welfsel niet gevallen was, en die nog tot schuilplaats kon dienen.

Zoo even tastten die jonkvrouwen naar ander vleesch, naar koud vleesch! Ik zal nimmermeer klagen, zeide Lamme rechtstaande: haring is zalm, kort bier is malvezij voor vrije herten! Vive le Geus! En Uilenspiegel sprak: XI.

"Gij dwaze jongen," zei de moeder, "zwijg maar liever en eet." Hij at tot zijn ronde kin ging glanzen en toen hij gegeten had en, rechtstaande, hem het aardige gevoel der spannende broekgesp omdeed, nam hij zwijgend zijn hoed aan den kapstok. Moeder Doxa stond te midden van den vloer en glimlachte. "Allee, beste Jan," sprak ze, "ga nu ik heb Onze-Lieven-Heer voor u gebeden."

De grond van den Kluisberg is ijzerachtig. Niet verre van het meergenoemde torentje, westwaarts, vindt men twee rechtstaande rotsblokken van ongelijke grootte: Peetje en Meetje geheeten. De geleerden vermoeden, dat het dolmens zijn, welke vroeger op den top des bergs stonden en later, bij de opkomst van het christendom, als duivelssteenen omvergestooten werden.

De meesten hebben glanzig krulhaar, groote rechtstaande oogen, een krachtig bruine tint, waaraan vermenging met de Papoea's te merken is, die vroeger, als slaven, bij menigten op het eiland leefden.

Johan Doxa, geheel weg met zijne vage gedachten, antwoordde goedig, onnoozel: "Nikske...." En hij bezag Anatole al blozend. Toen sprak Anatole, stil in 't algemeen gedruisch: "Julia sliep, als ik de kamer verliet, weet ge...." Johan Doxa deed tweemaal zijn hoofd op en neder gaan. En heel natuurlijk herbegonnen zij te zwijgen, daarbinst rechtstaande, alle twee te gelijk, om weg te gaan.

Hij zag door de natte, witte mousselinen kleeren die klaar op haar rozig lichaam plakten, hare fijne vormen afgeteekend, de lijnen van de heupen en den bil, en hare jonge, nog rechtstaande borsten.

Pacôme beet hem toe: Oude sloeber! En, rechtstaande, heel luchtig, voegde erbij: T'es fichu! Wat alles niet van aard was om den verslagen baronet op te beuren. Ze zwegen een tijdje allebei. La Flêche kwam de tafel opruimen. De stilte bracht in de kamer een ongemak, dat hoe langer hoe ondragelijker werd. Pacôme had een sigaretje aangestoken.