United States or Taiwan ? Vote for the TOP Country of the Week !


"Het oogenblik van ... van ... je weet wel.... Och, je wilt mij niet verstaan...." "O, van ten tooneele te verschijnen?" riep Pescadospunt uit, wien een licht plotseling opging. "Juist!" "Neen, mijn waarde Kaap!... Nog niet!... Blijf nog maar wat ter zijde!..." was het antwoord. "Drommels!" pruttelde de reus. "Ik beken het volgaarne, ik begin mij gruwelijk met dat niets-doen te vervelen."

Pescadospunt had nauwelijks tijd, om achteruit te springen, en achter een der grootste struiken, die rondom het waterbekken stonden, te schuilen. Sarcany trad de kamer uit. Een Arabier van groote gestalte vergezelde hem. Beiden vervolgden hun gesprek, terwijl zij onder de galerij van de patio rondwandelden. Drommels, een oogenblik vroeger, dan ware de bespieder onvermijdelijk ontdekt geweest.

Wat ook nog te vertellen van Pescadospunt en Kaap Matifou, die tot de meest notabelen van de Antekirrtsche volkplanting behoorden? Als die twee goedige wezens iets betreurden, dan was het, dat zij de gelegenheid niet meer hadden, om zich toe te wijden aan, of zich op te offeren voor hem, die hen zulk eene toekomst bereid had!

In hetzelfde oogenblik sprong de andere op Pescadospunt toe, terwijl Namir het terras opvloog en het overige personeel van den Moquaddem Sidi Hassan zich over de binnenplaatsen der woning verspreidde. Zou Sava Sandorf zich weer laten vatten?... Zou zij weer in handen van hare belagers vallen?

Zul je daarvoor niet terugdeinzen?" "Ik!... ooit terugdeinzen!... Kom, je houdt mij voor den gek," sprak Kaap Matifou verstoord. "Zelfs, wanneer je ..." Pescadospunt scheen te aarzelen. "Wat? Ga toch voort. Je bent anders zoo spraakzaam en thans sta je te kieskauwen." "Nu ja, zelfs wanneer je keisteenen met de tanden moet fijnmalen?" vroeg de kleine man.

Men kon zich trouwens daarin niet vergissen. "Drommels!" mompelde Pescadospunt tusschen de tanden. "Daar is die andere nu ook!" "Wie is er nu weer?" vroeg de reus, die eensklaps stil bleef staan. "Zeg, wie is er nu weer?" "Het is niet onmogelijk, dat die schurk zijn makker een handje wil helpen, dat hij hem een duwtje wil geven, om hem van deze wereld naar de andere te zenden...."

Pescadospunt en Kaap Matifou hadden dadelijk na hunne aankomst te Antekirrta, een bezoek afgelegd bij Maria en Luigi Ferrato, daarna hadden zij hunne opwachting gemaakt bij eenigen der notabelen van Artenak. Overal werden zij uitstekend ontvangen; want zij hadden zich bij iedereen bemind weten te maken. Men had dan Kaap Matifou bij die plechtige gelegenheden moeten zien.

Zoo ging in de fonda die eerste nacht, die dokter Antekirrt en Piet Bathory zoo lang toescheen, voorbij. Wat Pescadospunt en Kaap Matifou betreft, wanneer die ooit gehoopt hadden in bedden te slapen, die met porselein ingelegd waren, dan hadden zij thans redenen te over om tevreden te zijn. Zij sliepen daarom niet minder goed.

"Dat is op zijn minst genomen vreemd," mompelde Pescadospunt natuurlijk onhoorbaar, "waarom spreken zij over ons eiland, over Antekirrta?.... Zou de Moquaddem Sidi Hassan, Sarcany en al die Tripolitaansche zeeschuimers een aanslag op ons dierbaar eiland smeden?... Duizend duivels!... En dan niets van die taal, die door die twee schoften gebezigd werd, te kunnen verstaan!... Het was inderdaad, om wanhopig te worden!"

Zij moesten zich na de verdwijning van Pescadospunt op iedere gebeurlijkheid voorbereid houden, en ieder hunner had zich dadelijk een observatiepost onder aan den voet van den omheiningsmuur van de woning van den Moquaddem Sidi Hassan uitgekozen. Daar zouden zij evenwel een paar vervelende uren door te brengen hebben.