United States or Fiji ? Vote for the TOP Country of the Week !
Drommels, ik zou in den afgrond gerold zijn als een rotsblok. Ik zou eene nieuwe legende bij die van den Maristiaan-pas gevoegd hebben, zonder dat ik er eenige verontschuldiging toe had. Mijne bruid wachtte mij niet op den overzijdschen oever, zooals bij den rampzaligen Eystein het geval was!" »Maar welk verdriet zou dat ongeluk aan mevrouw Hog veroorzaakt hebben," zei Hulda.
Moest zoo'n verwaand ding ons hier met een stoot komen bedreigen!" »Ik weet wat het is," zei Barbicane. »Drommels, gij weet alles." »'t Is," legde de voorzitter uit, »een eenvoudige vuurbol, maar een groote, door de aantrekkingskracht der Aarde tot haar wachter gemaakt." »Is 't mogelijk!" riep Michel Ardan uit. »Heeft dan de Aarde twee manen, zooals de planeet Neptunus?"
"Zeker.... Maar, wees gerust, ik zal bij hem blijven. Als ik dat beloof, gebeurt het ook." "Zonder te eten?"... "Drommels, zonder eten?... Maar alles wel beschouwd, wat zal dat er toe doen?" "Zoo zonder ontbijt?" "Bah, als ik hedenochtend niet ontbijt", antwoordde de reus, "zal ik van avond bij het diner mijn schade inhalen. Ik zal dan voor twee eten." "En als gij niet dineert, Kaap Matifou?
"Ik doe er evenveel duivels bij," antwoordde Kaap Matifou. "Maar wat moeten die duivels? Wat is er aan de hand?" "Wij moeten hem levend hebben! Kaap, wij moeten dien kerel levend aan dokter Antekirrt overleveren." "Dat 's waar ook," beaamde Kaap Matifou beteuterd. "Drommels ja, dat is waar ook!" "Grijp hem," riep Pescadospunt, "en houd hem goed vast! Grijp hem, maar verworg hem niet!"
Een paar uren daarna opende hij de oogen en rees overeind. Drommels, zeide hij, heb ik geslapen? Mooi zoo! zeide de kapitein, die doet een dut van een paar uren, en vraagt dan nog, of bij ook geslapen heeft! O duivels, zeide de luitenant, nu herinner ik het mij... de kif! Ja, de kif! zeide de kapitein, en ge hebt u aardig aangesteld, dat moet ik zeggen. Hoezoo? vroeg Frank.
»Daar!... daar, mijnheer Sylvius!" zei Joël, terwijl hij den schurk met den vinger aanwees. »Zoo, zoo!" zei de professor. »Is dat die mijnheer Sandgoïst?" »Ja, mijnheer Sylvius." »Drommels, die kerel heeft volstrekt geen aantrekkelijk gezicht. Wat denkt mijne kleine Hulda er van?" Het jonge meisje antwoordde niet, maar draaide den kerel met eene beweging van afschuw den rug toe.
Sandgoïst noodigde hen uit om plaats te nemen, alsof hij in die woning te Dal baas was. Joël kon niet nalaten er een woordje van te zeggen. »He, he!" antwoordde Sandgoïst. »Hindert u dat? Drommels, ik geloof dat die jongen niet gemakkelijk is."
Jakob kroop vervolgens door de opening heen... Toen hij een oogenblik beneden geweest was stak hij het hoofd weer buiten het verbrijzelde luik en zei verheugd: »Roep nou maar, zoo luid je kunt, hoezee! Maar, drommels, neen! laten wij ons liever dood stil houden, er mochten kapers op de kust komen!"
Drommels! riep deze verheugd uit, eene tarantula! Bravo, Selam, dat is de beste vangst van den avond. De kapitein en Dries kwamen nu ook nader om een kijkje te nemen van dat gevreesde dier, en men beschouwde de tarantula aandachtig. Het was eene spin van ongeveer 40 millimeter lengte, roodbruin van kleur.
"Drommels!" dacht Rodolphe, terwijl hij op de pendule keek, "het is nog niet laat ... en mijn buurvrouw is een Julia, die haar Romeo gewoonlijk nog lang na het zingen van de leeuwerik bij zich houdt. Ik zal vannacht niet kunnen werken." En hij zette zijn hoed op en ging uit. Toen hij zijn sleutel in de portiersloge wilde leggen, vond hij de vrouw van den concierge in de armen van een galant.
Woord Van De Dag