United States or Israel ? Vote for the TOP Country of the Week !
Donna Pepa en donna Tura lachten, zooals zij nog nooit in haar leven gedaan hadden. Geen enkele zuivere toon! Bij de Madonna en San Pasquale, geen enkele zuivere toon!
Toen zij naar het hotel Etna ging, zag zij dat de geheele straat vol reiswagens stond. Er was dus geen hoop meer. De groote weldoenster zou vertrekken. In het hotel heerschte veel droefheid en berouw. De twee blinden, donna Pepa en donna Tura, die vroeger altijd op de binnenplaats van het hotel zaten, waren nu buitengesloten en lagen op haar knieën voor de poort.
Nadat zij gebeden had, verborg donna Emilia zich achter de kerkdeuren en beproefde te verstaan, wat de voorbijgangers zeiden. Want indien het beeld haar wilde helpen, zou hij haar een woord laten hooren, dat haar zeide, wat zij doen moest. Zij had daar nauwelijks twee minuten gestaan, toen Assunta van de domkerktrap er aankwam in gezelschap van donna Pepa en donna Tura.
De blinden zaten om hem heen, gelijk bloedverwanten, die zich verzamelen om een stervende, en wiegden hun lichamen van smart heen en weer. Daar waren de beide vrouwen van de hotelpoort, donna Pepa en donna Tura, dan was er oude moeder Saraedda, die genadebrood at bij den sindaco Voltaro. Er waren blinde bedelaars, blinde zangers, blinden van elken leeftijd en stand.
Het was zoo veel, dat het voor ons allen genoeg was. Ik ben gelukkig geweest, sedert Pepa dezen dienst had. Nu heb ik een onbezorgden ouden dag, dacht ik. "Maar den vorigen Maandag kwam Pepa weenend thuis. "Signora Gasparo had haar weggejaagd." "Wat had Pepa gedaan?" vroeg Nino, die na Falco de oudste was. "Signora Gasparo beschuldigde Pepa brood gestolen te hebben.
De kinderen begonnen in het Engelsch te bedelen en de blinde vrouwtjes bij de hotelpoort, donna Pepa en donna Tura, drapeerden zich in witte doeken om haar te behagen! Alles bewoog zich om haar; handwerk en nijverheid bloeiden op rondom haar. Zij, die niets anders doen konden, groeven in den grond naar munten en leemen kruiken om haar die te kunnen aanbieden.
Toen de eerste oogenblikken van hartelijkheid voorbij waren, en hij de noodige vragen gedaan had naar Carlicos en naar Pepa, vroeg Padre Dámaso: "En... komaan! Wat wil Carlicos nu dat ik voor je doen zal?" "Ik geloof dat hij in den brief daar iets van zegt..," stamelde Linares wederom. "In den brief? Zoo? wel, dat 's waar! En hij wil dat ik een baantje en een vrouw voor je zoek! Hm!
"Neen," zei ze "ik zelf verlaat signor Gasparo, indien hij Pepa weer in huis neemt." "Neem u in acht," zei ik toen, "ontneemt gij mij het brood, dan ontneem ik u 't leven." "Toen werd ze bang en riep om hulp, zoodat ik moest gaan." "Wat is er aan te doen?" zei Nino. "Pepa moet een anderen dienst zoeken." "Nino," zei moeder Zia, "je weet niet wat die vrouw zei van Pepa en signor Gasparo."
"Ik ging naar signora Gasparo om haar te smeeken Pepa weer in haar dienst te nemen. "Neen," zei ze, "het meisje is niet eerlijk." "Pepa heeft het brood gekregen van signor Gasparo," zei ik. "Vraag het hem slechts." "Ik kan het hem niet vragen," zei de signora. "Hij is weg en komt niet vóór de volgende maand thuis." "Signora," zei ik, "we zijn zoo arm! Laat Pepa weer bij u in dienst komen."
"Wie kan een vrouw verhinderen te spreken?" zei Nino. "Indien Pepa niets anders te doen heeft, dan kon zij ten minste het avondmaal voor ons bereid hebben," zei Toruddo. "Signora Gasparo heeft gezegd, dat haar man Pepa brood liet stelen, omdat zij hem...." "Moeder," viel Nino haar met vuurroode kleur in de rede, "ik ben niet voornemens mij op de galeien te laten zetten, ter wille van Pepa."
Woord Van De Dag