United States or Brunei ? Vote for the TOP Country of the Week !
Napoleon zond hem zijn te Valence geschreven "Geschiedenis van Corsica" waarvan Mirabeau o. a. had gezegd, dat die kleine historie een genie van den eersten rang scheen aan te kondigen en tevens zijn "Open brief aan Matteo Buttafuoca" een gloeiend smaadschrift op dezen adellijken landgenoot "die Paoli kort te voren in de Nationale Vergadering had gebrandmerkt als een man, die aristocraat, democraat, noch royalist, in staatszaken slecht was te vertrouwen en in alles arglistig te werk ging."
En hij bezat nog het groote huis aan de corso, dat zijn voorvaderen toebehoord had. Zij had niet neen moeten zeggen. Terwijl don Matteo zoo sprak, zag hij hoe het gelaat van de signorina plotseling doodsbleek en strak werd. Hij waagde het bijna niet te spreken. Hij vreesde, dat zij zou bezwijmen. Het was ook slechts met de grootste inspanning, dat zij hem kon antwoorden.
Toen gebeurde het op een dag, dat Nino geld noodig en hij wist geen beter middel dan naar den pastoor te gaan, niet naar don Matteo, maar naar zijn voorganger, den ouden don Giovanni. "Uw Hoogeerwaarde," zei Nino tot hem, "mijn broer verzoekt u om vijf honderd lire." "Waar moet ik vijf honderd lire vandaan halen?" zei don Giovanni. "Mijn broer heeft ze noodig, dringend noodig," zei Nino.
En wat het nog meer op een sterfbed deed gelijken, was dat de pastoor, don Matteo, en pater Rossi van het Franciscanerklooster rondgingen om de bedroefden te troosten. Donna Elisa was diep getroffen. Ach, hoe vele malen had zij deze menschen gelukkig gezien in haar winkel, en nu moest zij hen in zulk een ellende treffen?
Ze hebben ons het licht onzer oogen opnieuw ontnomen." Donna Elisa's hart werd zoo warm, alsof er gesmolten lava over stroomde. Het was stellig een groot onrecht, dat men dezen ongelukkigen aandeed. Toen ging donna Elisa naar don Matteo. "Uw Hoogeerwaarde," zei ze, "heeft u gesproken met den sindaco?" "Ach, ach, donna Elisa," zei don Matteo.
"Weet je ook wat don Matteo mij beloofde?" "Dat is don Matteo's zaak, maar ik doe wat ik kan." "Je hebt misschien wel gehoord, dat ik brak met al mijn vrienden in Catania toen ik vernam, dat mijn vader hulp bij hen gezocht en niet gekregen had?" "Dat weet ik." "En dat ik naar Diamante vertrok, opdat hij hen niet langer behoefde te zien en zich voor hen schamen moest?"
En het had muren van zwarte lava en een loggia, waar groene schimmel den vloer van tegelsteenen bedekte, en er waren zooveel spinnewebben, dat de lenige hagedissen er bijna in verward raakten. Don Matteo lichtte den deurklopper op en liet dien zóó hard vallen, dat het geheele huis dreunde. Toen hoorde men hoe al de vrouwen uit de geheele steeg begonnen te vragen en te spreken.
"'t Is beter, dat gij beproeft met hem te spreken, dan dat ik het doe." "Don Matteo, de sindaco is een vreemdeling, misschien heeft hij nooit hooren spreken over de blinden." "Signor Voltara is bij hem geweest, pater Rossi is bij hem geweest en ook ik, ook ik was bij hem. Hij antwoordde niets anders dan dat hij niet kan veranderen wat in den gemeenteraad besloten is.
Op hetzelfde oogenblik kwam donna Emilia binnen en hield diep buigend de deur wijd open om den geestelijken herder, don Matteo, binnen te laten. "Wat zegt ge van mij, donna Micaela?" zei hij lachend. "Maar gij begrijpt, dat is het oude passiespel. Ik zag het eens in mijn jeugd in de groote opera te Palermo en ik geloof, dat het dit stuk was, dat mij tot priester gemaakt heeft."
"Wat doet ge met Sor Arrigo?" riep ik, want ik hoorde dadelijk, dat het geluid uit de nis van Sor Arrigo kwam. "Wij moeten hem wegvoeren," antwoordde men mij. "Tegelijkertijd komt don Matteo naar mij toe, neemt mij bij de hand en verklaart mij alles. En ik word bijna boos op den pastoor, als hij mij vertelt, dat men onze kerk voor een theater wil gebruiken. Onze kerk voor een theater!
Woord Van De Dag