United States or Cayman Islands ? Vote for the TOP Country of the Week !
Thans kunt u ophouden en heengaan ik wilde slechts weten of Toby ook janken zou, wanneer u zong....!" Paoli. Door #Pedro Gailhard#, den uitstekenden directeur van de opera, wiens vroegtijdig heengaan door velen nog steeds wordt betreurd, werd #Paoli#, ontdekt. Hij liet hem debuteeren als Arnold in "Wilhelm Tell" en ik moest toegeven, dat hij een zeer fraaie stem had.
Toen Paoli de wapenen begon te keeren tegen Frankrijk, had Bonaparte aan dit verzet geen deel willen nemen; hij had het eiland verlaten en was eerst naar Ajaccio teruggekeerd, toen het Fransche gezag hier voor goed was gevestigd. .
Wederom had Napoleon over Paoli's ontvangst niet te klagen, doch hij zelf was koel en geretireerd; reeds had hij een keuze gedaan. In hem zou de oude demagoog geen partijgenoot vinden. Overtuigender dan ooit was hem op dezen totaal mislukten tocht, waarbij hij de artillerie gecommandeerd had, gebleken, dat Paoli heulde met de Engelschen en verraad pleegde.
Na jarenlang verblijf in Engeland met zijn parlementaire staatsinrichting had Paoli een afkeer gekregen van de in Frankrijk heerschende toestanden en, hoewel hij zijn plannen nog verborgen hield, streefde hij naar Corsica's onafhankelijkheid, hetgeen Napoleon reeds had begrepen.
De buitenlandsche directies namen de contracten terstond aan en de tournée beloofde een groot en voordeelig succes te worden. #Paoli# vroeg mij een voorschot van 10.000 francs om zich de noodige kostuums te laten maken, welk bedrag ik hem dan ook terstond uitbetaalde.
Toen was in dezen toestand verandering gekomen, daar Engeland Paoli zijn hulp had aangeboden, maar door het aannemen van dezen steun ontstond onder Paoli's partij verdeeldheid, daar velen de geheime bedoelingen van Engeland begrepen.
Het benoemde drie scheidsrechters, zangers van naam en leeraren aan het Conservatoire: #Melchissédec#, #Delmas# en #Alvarez# en gelastte Paoli voor hen het repertoire te zingen, waarop hij zich verbonden had. Paoli was wel zoo wijs niet te verschijnen en nimmer heb ik hem, noch een centiem van mijn tienduizend francs teruggezien. Jeanne Granier.
In 1755 had Pascal Paoli, een vrijheidlievend en schrander staatsman, zich aan het hoofd van de beweging gesteld, daarin krachtig gesteund door de aanzienlijke geslachten, waardoor de onafhankelijkheid van het eiland tien jaar lang was gehandhaafd.
Wel had hij over Napoleons open brief aan Matteo Buttofuoco zijn afkeuring te kennen gegeven en hem bronnen geweigerd voor zijn geschiedenis van Corsica, maar in dien toestand was verandering gekomen, want Paoli begreep voor zijn plannen de Bonapartes noodig te hebben.
Cyr; voorts leefde hij veel op straat, vervuld met de vraag wat hij, op Corsica teruggekeerd, doen zou, een aanhanger worden van Paoli en dan met de Engelschen heulen, of Frankrijk getrouw blijven.
Woord Van De Dag