United States or Ethiopia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Zij schenen in elk geval geen lust te hebben in een openlijken aanval, en dat zij mij onverhoeds met kogels zouden begroeten, was niet wel aan te nemen daar zij ons voor kogelvrij hielden. Het was nog geen middag, en ik vermoedde dus dat ik hen nog wel in het gehuchtje zou aantreffen. De bode had hun zeker medegedeeld, dat wij eerst tegen dien tijd zouden opbreken.
Hij trok zijn paard om, nam zijn geweer op en antwoordde: Ja, ik zoek u, Satanskind! Weet gij wie ik ben? Ik bleef onbeweeglijk staan en zei kortaf: Ja. Gij hebt mijn broeder vermoord en zijn bloed eischt het uwe. Ik wil u niet verraderlijk van achteren doodschieten, maar als een man, voor in de borst. Schiet niet, want wij allen zijn kogelvrij. Dat wil ik zien! Vaar ter helle! Hij brandde los.
En terwijl gij achterover sloeg, bleef hij rechtop staan, ongedeerd. Begrijpen doe ik het nog niet. Ik wel, hij is kogelvrij. Goed, daarom wil ik het met gehakt lood probeeren, en helpt dat niet, dan neem ik mijn heidukkenbijl. Dat wapen hanteer ik als de beste; en die Frank heeft nog nooit zoo'n wapen in zijn handen gehad. Ik wil hem niet van achteren overvallen. Waag niet te veel. Bah!
Ja, Halef; maar ga niet rechtop staan, anders zien zij u en schieten. O, wij zijn kogelvrij. Geen gekheid! Kom! Hij kroop door de opening. Oho, wie ligt hier? De slager. Mijn kogel heeft hem gedood, zooals ik wel dacht. Dan heeft hij zijn verdiende loon al gauw gekregen. Allah zij hem genadig! Scherper rondziende, zag ik een ijzeren ring in den rotswand vast gemaakt.
Kom, onzin; kogelvrij bestaat niet! Oho! hoorde ik Manach el Barscha zeggen. Ik had gisteren avond zorgvuldig geladen en tot bij het venster sluipende, had ik mijn geweer op de vensterbank laten rusten. Toen nam ik hem op den korrel, zoodat ik hem tusschen de oogen moest treffen, en toen ik losbrandde, volgde er een hevige knal, waarbij mijn geweer achteruit sloeg en ik er bij.
Dat moet Manach el Barscha geweest zijn. Hij zeide heden, toen ik hem beluisterde, tegen de drie anderen, dat hij heel graag eens op mij zou willen schieten. Dat heeft hij gedaan. Het is dus blijkbaar een gevaarlijke aardigheid zich voor kogelvrij uit te geven. O, het was in allen ernst op ons gemunt. Zooals gij daar zat, waart gij zoo'n mooi mikpunt.
Hoe verwonderd keek de Miridiet op, toen hij hem niet bij ons zag; en wat schrikte hij, toen hij hem opeens achter zich zag staan. En wat mikte hij mooi op hem. En weet gij wel, waarom zijn geweer niet afging? Omdat het ketste. Mis, omdat wij kogelvrij zijn. Begrepen, snijdertje? En dan, die bijl-worp? Hadt gij hem kunnen pareeren? Bij Allah, neen!
Ook mij is de tijd lang gevallen. Maar ik zal er nu gauw een eind aan maken. Pas goed op, dat het niet weer mislukt, zooals gisteren avond. Dat was heel wat anders, vandaag ontsnapt hij ons niet. Ik heb mijn geweer met gehakt lood geladen. Neem u in acht. Hij is kogelvrij. Gehakt lood is wat anders dan kogels. Inderdaad, daar kondt ge gelijk in hebben. Daar hadden wij eerder om moeten denken.
Hij, met den verzwikten voet, hij zou door het luik gekropen zijn? Zeker. Had hij maar zijn nek gebroken, in plaats van zijn voet! Dan zou ik Allah nog eens bedankt hebben. Maar men ziet toch, dat hij wel degelijk kwetsbaar is. Pah! Dat hij kogelvrij zou zijn, heb ik nooit geloofd. Dat is een leugen. Een leugen? Hoor eens, ik geloof het nu nog meer dan ooit.
Effendi, Allah is met u geweest, anders hadt gij het onderspit moeten delven. Zeer zeker! Maar ga voort. De bode zeide hun, dat zij niet op hun geweren en pistolen moesten rekenen, want dat gij kogelvrij waart. Toen lachten zij hem in zijn gezicht uit. Toen hij hun echter precies vertelde wat er gebeurd was, werden zij bedaarder en geloofden eindelijk dat gij inderdaad kogelvrij zijt!