United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !


Het toeval wilde dat hy hierby 't woord "engelenbak" gebruikte, dat ook den niet-amsterdamschen lezer nu zeer gewoon klinkt, omdat ik het reeds verscheiden malen gebruikt heb, doch den nuchteren Wouter geheel vreemd was. Juist, viel hy den dokter driftig in de rede. Juist: engelenbak! U ziet dus wel, m'nheer, dat het Femke is! Ook deze konklusie klonk weer zonderling in Holsma's oor.

Ook zonder me nu te beroepen op m'n volslagen gebrek aan lokaal-memorie er is geen stad, vlek of dorp in de wereld, waar ik den weg weet ga ik gebukt onder 'n onkunde die me byna geschikt maakt voor opgehemelde buitenlandsche beroemdheid. Holsma's koetsier gaf blyk van 'n begaafdheid die we haast voor exotisch mogen houden, en dit deed zelfs z'n paard.

Hoe wist-i zoo op-eenmaal dat gemeene wyf uit de kroeg aan z'n zy te krygen, haar en dien schreeuwer over menschenrecht? Waarom ging Femke, in-weerwil van z'n bede, met die mannen mee? Of ... zat zy alleen in dat rytuig. En waarom niet te-voet, gelyk kinder- en bleekmeisjes gewoon zyn? En waarheen? Kon zy op dat uur by de Holsma's te-recht?

Of... als-i dat driehoekjen elders ontdekt had, elders! Niet by de Holsma's! Niet in gezelschap van Sietske die zooveel geld had in haar spaarpot! Niet in dien allerfatsoenlyksten kring! Niet onder de oogen van Willem die hem zoo plaagde met z'n hoogmoedig latyn... Dan... dan... o zeker! D

De buitenblinden waren gesloten, wat Wouter niet verwonderde daar het nog zeer vroeg was. Maar wel was z'n verbazing groot, toen hy bemerkte dat de deur áánstond. Zou die den geheelen nacht open geweest zyn? Was Vrouw Claus zoo vroeg reeds uitgegaan? Of misschien Femke-zelf? Helaas, zou ze dáár wezen? Moed om 't meisjen optezoeken by de Holsma's, had-i niet.

Toen de man over dit onderwerp begon, was Wouter angstig dat z'n moeder haar denkbeelden, die hy meende te kennen, lucht geven zou op 'n wys die niet paste by Holsma's toon en eenvoudige waardigheid. Maar hoe groot was z'n verbazing, toen-i z'n moeder op-eenmaal welsprekend hoorde worden in geheel andere richting dan onlangs toen hy zich beklaagd had over dezelfde zaak. Juist, dokter, zei ze.

Men moest opstaan voor den: jeune et beau Dunois! Reeds was de muziek gevorderd tot de strofe: de bénir ses exploits, toen er met 'n bundel papier vry driftig op den rand der koningsloge werd getikt, juist op de plaats waar men berekenen kon dat de Keizer zat. De Holsma's recht naar-boven ziende, werden slechts 'n stuk van den zonderlingen hamer gewaar, waarmee Z. M. de maat sloeg... De maat?

...hy wenscht van al die theesoorten een... "massa" te maken... Daar is 't woord weer, het nieuwe woord van de Holsma's! Welnu, gedachten, meeningen, overtuiging, geweten, verstand, hoop, vrees, liefde, haat, deugd, en vooral: zedelyke verantwoordelykheid... dit alles is geen thee, die men mengen kan om ze aan den man te brengen tegen zekeren prys!

Of: "daar zit meer achter dan sommige menschen wel weten!" Enz. Moeder antwoordde Wouter, ik... ontmoette de familie in de kalverstraat. Waar! Zeer waar! Allerwaarst! Hy had inderdaad de Holsma's in de kalverstraat ontmoet, wat men mag noemen: ontmoet! De lezer kan 't getuigen. Maar... waarom vertelde hy niets van den nogal byzonderen modus quo? Och!

Hy bleef er by, dat het meisje in den schouwburg wel inderdaad de persoon was geweest die men tot-nog-toe Femke genoemd had, en schreef Holsma's verzekering óf aan dwaling toe, óf aan de zucht om hem tot kalmte te brengen. Hy beweerde meer van dat meisje te weten dan den dokter kon bekend zyn, die haar niet in die herberg gezien had!